در حالی که سریال انیمیشنی بتمن (Batman: The Animated Series) اغلب به عنوان یکی از بزرگترین نمایش های ابرقهرمانی تمام دوران مورد تحسین قرار می گیرد، حتی آن نیز 33 سال پیش یک قسمت ناامیدکننده ارائه داد که بسیاری آن را بدترین قسمت بتمن سری متحرک می دانند. با سبک آرت دکو بی زمان، فضای دلگیر و داستان سرایی پیچیده اش، این سریال دی سی تعریف جدیدی از آنچه تلویزیون انیمیشنی می توانست به آن دست یابد، ارائه کرد. با این حال، حتی یک شاهکار هم نقاط ضعف خود را دارد.
بسیاری از قسمت های بتمن: سری انیمیشنی به عنوان آثار کلاسیک جشن گرفته می شوند، با شرورهای فراموش نشدنی، مضامین قدرتمند، و عمق احساسی که هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان جذاب است. بهترین قسمت بتمن: سری انیمیشنی به عنوان یکی از بهترین اقتباس های بتمن تاکنون تحسین می شود. با این حال، در میان کارنامه درخشان این نمایش، یک قسمت به دلایل اشتباهی برجسته می شود.
“پیشگویی تباهی” بدترین قسمت بتمن سری متحرک است
در تصویر زیر، نوستروموس، شیادی که خود را پیامبر جا زده، در حال فریب دادن مردم گاتهام است، در حالی که بتمن از دور او را زیر نظر دارد.
این صحنه به خوبی شخصیت پردازی سطحی نوستروموس را نشان می دهد که فاقد عمق و جذابیت دیگر دشمنان بتمن است.
قسمت بدنام مورد بحث، فصل 1، قسمت 22، «پیشگویی تباهی» است که در سال 1371 شمسی (1992 میلادی) پخش شد. این قسمت اغلب به عنوان بدترین قسمت بتمن سری متحرک شناخته می شود. داستان بر روی یک شیاد به نام نوستروموس متمرکز است، که خود را به عنوان یک پیامبر قادر به پیش بینی وقایع فاجعه بار معرفی می کند. نوستروموس از پیش بینی های ادعایی خود برای دستکاری نخبگان ثروتمند گاتهام استفاده می کند و بر ترس های آن ها سوار می شود تا نفوذ و قدرت کسب کند.
البته، بتمن به تقلب مشکوک می شود و تصمیم می گیرد نوستروموس را به عنوان یک کلاهبردار افشا کند. در حالی که این ایده می توانست موفق باشد، اجرای آن ضعیف از آب درآمد و به همین دلیل این قسمت یکی از کاندیداهای عنوان بدترین قسمت بتمن سری متحرک شد. نوستروموس نه ترسناک است و نه به خصوص جذاب، در مقایسه با گالری متنوع دشمنان بتمن. نقشه های او به شدت به تصادفات ساختگی و صحنه آرایی های پیچیده متکی است.
این باعث شد داستان بیشتر شبیه یک معمای دست و پا چلفتی باشد تا یک تریلر هیجان انگیز. ریتم کند است، دیالوگ ها بی روح به نظر می رسند و تصاویر فاقد آن ضربه اتمسفریکی هستند که سریال به آن معروف است. حتی خود بتمن نیز کمتر از پتانسیلش استفاده شده، بیشتر قسمت را صرف حل و فصل صحنه آرایی های آشکار می کند تا درگیر کارآگاهی معنادار یا اکشن پویا شود.
چرا “پیشگویی تباهی” را بدترین قسمت بتمن سری متحرک می دانند؟
لحظه رویارویی بتمن با نوستروموس که در تصویر زیر به نمایش درآمده، یکی از نقاط اوج داستان محسوب می شود.
با این حال، این صحنه نیز به دلیل کیفیت پایین تر انیمیشن و کارگردانی ضعیف، نتوانست هیجان و تنش مورد انتظار را به مخاطب منتقل کند.
آنچه «پیشگویی تباهی» را به عنوان بدترین قسمت برجسته می کند، فقط خسته کننده بودن آن نیست – بلکه این است که نتوانسته ویژگی هایی را که بتمن: سری انیمیشنی را تعریف می کردند، به تصویر بکشد. این ضعف ها آن را به وضوح بدترین قسمت بتمن سری متحرک تبدیل کرده است. این سریال در اوج خود، داستان هایی با طنین احساسی، شرورهای نمادین و عمق الهام گرفته از نوآر ارائه می داد. این قسمت، در مقابل، کلیشه ای و فراموش شدنی است.
نوستروموس هرگز به تهدید جوکر، تراژدی مستر فریز، یا دسیسه روان شناختی مترسک نزدیک نمی شود. او یک شیاد سطحی است و بتمن او را بدون مشکل زیادی از سر راه برمی دارد. کمبود فضا نیز مشکل دیگری است.
به طور معمول، تصاویر و موسیقی سریال حتی داستان های ساده را ارتقا می بخشیدند و حسی سینمایی و دلگیر ایجاد می کردند. «پیشگویی تباهی» به ندرت از این مزایا استفاده می کند، و در عوض به محیط های بی روح و لحظات اکشن ناشیانه متکی است. همین عوامل باعث می شود که این قسمت نامزد عنوان بدترین قسمت بتمن سری متحرک باشد. نتیجه بیشتر شبیه به یک کارتون معمولی صبح شنبه است تا نمایش پیشگامانه ای که به آن تعلق داشت.
کیفیت انیمیشن نیز در «پیشگویی تباهی» به وضوح پایین تر از حد انتظار است. کیفیت انیمیشن در بتمن: سری انیمیشنی نوسان دارد، همانطور که هر کارتون صبح شنبه دهه 1990 میلادی این گونه است. با این حال، در «پیشگویی تباهی» بسیار بیشتر به چشم می آید و تنش را در اوج بی روح داستان تضعیف می کند.
در مقایسه با قسمت های ضعیف تر اما همچنان به یاد ماندنی مانند «بتمن را در زیرزمینم دارم» یا «ساکنان زیرزمینی»، «پیشگویی تباهی» حتی به شکل کَمپی هم سرگرم کننده نیست. برخلاف برخی شوخی های تکراری در سریال های دیگر که حتی در صورت حذف شدن در ذهن باقی می مانند، این قسمت به سادگی کسل کننده است. به همین دلیل، حتی سه دهه بعد نیز به عنوان تنها شکست واقعی در سریال افسانه ای بتمن: سری انیمیشنی و به عنوان بدترین قسمت بتمن سری متحرک برجسته می شود.
در نهایت، «پیشگویی تباهی» به دلیل شخصیت شرور ضعیف، داستان قابل پیش بینی و فاصله گرفتنش از استانداردهای بالای هنری و روایی که «بتمن: سری انیمیشنی» را به یک اثر کلاسیک تبدیل کرد، در یادها مانده است. این اپیزود نمونه ای است از اینکه چگونه حتی بهترین سریال ها نیز می توانند گاهی در اجرای ایده های خود دچار لغزش شوند و اثری تولید کنند که با بقیه کارنامه درخشانشان همخوانی ندارد.
برای مشاهده منبع اینجا کلیک کنید.
