در سال 1979، کارگردان، ریدلی اسکات، دومین فیلم بلند خودش رو، Alien، یک فیلم ترسناک علمی-تخیلی، منتشر کرد که با گذشت زمان، اهمیتش بیشتر هم شده. با هر بار تماشای مجدد، تقریبا غیرممکنه که به جنبه ای خاص از فیلم که حالا میشه اون رو یک شاهکار سینمایی دونست، پی نبری و تحسینش نکنی. در حالی که اسکات به این فیلم جون بخشید، داستان بدون نویسنده هاش، دن اوبانون و رونالد شوسِت، اینقدر بحث برانگیز نمی شد؛ نویسندگانی که ظاهرا آینده رو از طریق یک عنصر Alien پیش بینی کردن و مضامین مرتبط با Alien هشدارهای هوش مصنوعی را در آن گنجاندند.
با الهام گرفتن از فیلم هایی مثل Star Wars و 2001: A Space Odyssey، اوبانون، شوسِت و اسکات، فضای محبوب علمی-تخیلی رو پذیرفتن، اما وحشت های عمیقا آزاردهنده ای رو بهش تزریق کردن که یک خدمه کوچک گرفتار در فضا رو آزار می داد. علمی-تخیلی و وحشت اغلب با هم همراه هستن و این Alien بود که به طور قانع کننده ای ثابت کرد که یک فیلم نیازی نداره که فقط یکی از این ژانرها باشه. این فیلم حتی به طور ضمنی به Alien هشدارهای هوش مصنوعی نیز پرداخت.
در کمتر از دو ساعت، بازیگران و عوامل Alien برای همیشه چشم انداز ژانر وحشت رو تغییر دادن؛ نه تنها به لطف اچ.آر. گیگر، برخی از ترسناک ترین جلوه های بصری تاریخ سینما رو معرفی کردن، بلکه الن ریپلی رو به عنوان یکی از باحال ترین شخصیت های داستانی که تا به حال خلق شده، تثبیت کردن. امروز، این فیلم به دلیل مطرح کردن Alien هشدارهای هوش مصنوعی بیش از پیش مورد توجه است. با این حال، چندین عامل وجود دارن که راه رو برای میراث Alien هموار کردن، حتی تقریبا 50 سال بعد از اکران فیلم.
عناصر هوش مصنوعی و Alien هشدارهای هوش مصنوعی در فیلم Alien سال 1979
این تصویر، شخصیت های اصلی فیلم Alien را نشان می دهد که درگیر مسائل مربوط به هوش مصنوعی هستند.
در این صحنه، تنش های مربوط به نقش اَش، اندروید مرموز داستان، به اوج خود می رسد و مخاطب را با پرسش هایی درباره ماهیت هوش مصنوعی درگیر می کند.
پارکر، ریپلی و اَش در Alien کنار هم جمع شدن
به طرز شوکه کننده ای، Alien وقتی برای اولین بار در سال 1979 اکران شد، با بازخوردهای متفاوتی روبرو بود. حالا یکی از فیلم های مهم فرهنگی در تاریخ سینماست و فرانچایزش تا امروز همچنان قدرتمندانه ادامه داره. در حالی که محبوبیت روزافزونش عمیقا ریشه در نوستالژی داره، گنجاندن هوش مصنوعی در اون، Alien رو با مضامین عمیق ترش به طرز شگفت آوری به موقع و به روز می کنه، به ویژه در مورد Alien هشدارهای هوش مصنوعی.
داستان در سال 2122 اتفاق می افته و Alien رویکردی آینده نگرانه داره، از جمله وجود یک افسر علمی اندرویدی به نام اَش. قبل از اینکه فاش بشه که “اَش یک ربات لعنتیه”، واضحه که چیزی در مورد شخصیت و انگیزه های اون غیرطبیعیه. معلوم میشه که به اَش دستور داده شده بود که اولویت رو به تصاحب موجودات فضایی بده، حتی اگه به معنای قربانی کردن خدمه نوسترومو باشه.
مثل مورد “مادر”، که از طرف “شرکت” بر ماموریت نظارت می کنه، Alien این سؤال رو مطرح می کنه که آیا میشه به اَش اعتماد کرد؛ سؤالی که با فناوری هوش مصنوعی فعلی هم هنوز پرسیده میشه، و اهمیت Alien هشدارهای هوش مصنوعی را برجسته می کند. هوش مصنوعی برای توسعه اندرویدهای مصنوعی که بر ماموریت های فضایی برای به دست آوردن موجودات فضایی نظارت کنن استفاده نمیشه (یا شاید هم میشه…)، اما این فناوری بیش از هر زمان دیگری در حال استفاده است. از کارهای پیش پا افتاده در زندگی روزمره گرفته تا مدیریت جنبه هایی از بزرگترین شرکت های جهان، هوش مصنوعی در همه جا حضور داره.
اَش شاید در Alien یک آنتاگونیست فرعی بوده باشه، اما با گذشت زمان، حضورش در فیلم با انگیزه های پنهانیش شوم تر میشه. در یک صحنه، اَش حتی سعی می کنه ریپلی رو بکشه. این صحنه نمونه بارزی از Alien هشدارهای هوش مصنوعی است. چند دهه جلوتر میریم، و بحث های مربوط به هوش مصنوعی در زندگی واقعی، از جمله در صنعت سینما، به طور فزاینده ای نگران کننده شدن. جدا از تاثیر منفی اش بر محیط زیست، هوش مصنوعی خطرات زیادی رو در مورد نگرانی های مربوط به اطلاعات غلط، امنیت، حریم خصوصی و از دست دادن کلی استقلال انسان به همراه داره.
Alien هشدارهای هوش مصنوعی: لایه ای جدید به میراث ماندگار فیلم
الن ریپلی، قهرمان بی باک فیلم Alien، نمادی از مقاومت در برابر تهدیدات ناشناخته و دسیسه های پنهان است.
شجاعت و هوشمندی ریپلی در برابر موجودات بیگانه و همچنین سیستم های هوشمند خائن، او را به یکی از ماندگارترین شخصیت های تاریخ سینما تبدیل کرده است.
در حالی که اچ.آر. گیگر با طراحی موجوداتی مثل Xenomorphs, Facehuggers و Chestbursters بازی رو تغییر داد، اسکات و نویسندگان Alien شایسته اعتبار نهایی برای خلق چنین داستان تاثیرگذار فرهنگی و عمیقا ریشه دار در علمی-تخیلی هستن. حتی با نادیده گرفتن خط زمانی فرانچایز Alien و فضای آینده نگرانه اون، تهدید شرکت های قدرتمندی که به هوش مصنوعی متکی هستن، حالا حتی از زمان اکران اولیه فیلم هم نگران کننده تره.
علاقه مداوم به فرانچایز Alien به فیلم اصلی میراثی ماندگار و حتی مهم تر بخشیده. با هفت فیلم Alien، دو کراس اوور و یک سریال پیش درآمد، در کنار سایر رسانه ها، این فرانچایز بعد از تقریبا 50 سال هنوز قدرتمندانه ادامه داره. مفاهیم هوش مصنوعی، به ویژه، با هر ورودی جدید در فرانچایز مرتبط تر شدن، از جمله Alien: Earth که اخیرا منتشر شده و به بررسی عمیق تر Alien هشدارهای هوش مصنوعی می پردازد.
سریال پیش درآمد Alien با گنجاندن یک خدمه محکوم به فنا مشابه نوسترومو، به نوستالژی چنگ زد. همچنین چندین موجود آشنا رو علاوه بر سایر گونه های فضایی Alien: Earth به نمایش گذاشت. با این حال، تمرکز بر روی سینت ها، سایبورگ ها و هیبریدها، به ویژه بحث در مورد هوش مصنوعی و خودآگاهی انسان، با عناصر جالبی که برای اولین بار در Alien اصلی معرفی شدن، نتیجه بخش بوده. Xenomorphs همیشه مترادف با Alien خواهند بود، اما Alien هشدارهای هوش مصنوعی امروز هم همچنان معتبر هستن.
فیلم Alien فراتر از ژانر ترسناک و علمی-تخیلی خود، به طرز ماهرانه ای به مضامین هوش مصنوعی پرداخت. از طریق شخصیت هایی مانند اَش و نفوذ شرکت، این فیلم سؤالات مهمی درباره اعتماد به فناوری و خطرات بالقوه آن مطرح کرد که امروزه با تکامل و ادغام هوش مصنوعی در جنبه های مختلف زندگی، این مباحث بیش از پیش اهمیت یافته اند.
I Can’t Believe How Timely Ridley Scott’s Alien Is, 46 Years Later
