سال 1978، اوج سینمای رزمی و سه شاهکار ماندگار

سال 1978 به عنوان اوج سینمای رزمی 1978، یک دوره طلایی برای فیلم های هنرهای رزمی بود. این سال با تولید شاهکارهای متعدد از استودیو Shaw Brothers، ظهور جکی چان و معرفی فیلم های کلاسیکی چون Drunken Master و The 36th Chamber of Shaolin، تاثیری ماندگار بر این ژانر گذاشت و استانداردهای جدیدی را بنا نهاد.

وقتی صحبت از تاریخچه طولانی فیلم های هنرهای رزمی میشه که بیش از شش دهه رو در بر می گیره، هیچ سالی برای این ژانر بهتر از 1978 نبود. در اون زمان، این ژانر هنوز نسبتا نوپا بود و تازه در سال 1970 از اکشن شمشیربازی به مبارزه تن به تن واقعی روی آورده بود، زمانی که استودیوی Shaw Brothers فیلم The Chinese Boxer جیمی ونگ یو رو منتشر کرد.

علاقه به سرگرمی های هنرهای رزمی بلافاصله پس از اون منفجر شد؛ بروس لی در سال 1971 با بازی در The Big Boss به شهرت رسید، و تب کنگ فو فراتر از آسیا گسترش پیدا کرد و به لطف Kung Fu و Five Fingers of Death راه خودش رو به غرب پیدا کرد. اما چیزی که واقعا بهش سرعت بخشید، Enter the Dragon بود که حالا به طور گسترده ای به عنوان بهترین فیلم هنرهای رزمی که تا به حال ساخته شده، شناخته میشه.

اما این به این معنی نیست که سال 1973 اوج این ژانر بود. بلکه، اوج واقعی پنج سال بعد از اون فرا رسید، سالی که به راستی اوج سینمای رزمی 1978 بود.

3. اوج سینمای رزمی 1978؛ سالی پر از شاهکارها

در این تصویر، شاهد حضور درخشان کو فنگ در فیلم “The Avenging Eagle” محصول 1975 هستیم که نمادی از استعدادهای پرشمار در دوران اوج سینمای رزمی 1978 بود.

این نقش آفرینی ها در کنار سایر آثار برجسته، به اوج گیری این ژانر کمک شایانی کردند.

کو فنگ در The Avenging Eagle محصول سال 1975

به خاطر “جنون کنگ فو,” تقریبا هر سال از دهه های 1970 و 1980 مجموعه ای چشمگیر از فیلم های هنرهای رزمی برای لذت بردن علاقه مندان به سینما داشت. یکی از اونها که برجسته است Game of Death هست، شاهکاری که به نوعی نشان دهنده عظمت اوج سینمای رزمی 1978 بود. یکی دیگه از بزرگان همیشگی این ژانر، جکی چان، دو اثر قابل توجه در اون سال داشت – Drunken Master و Snake in the Eagle’s Shadow.

چیزی که واقعا بخش عمده ای از کمک های سال 1978 به ژانر هنرهای رزمی رو تشکیل میده، حجم عظیمی از شاهکارهایی هست که توسط Shaw Brothers تولید شد. به عنوان بزرگترین نام در صنعت فیلم کنگ فو در هنگ کنگ، Shaw Brothers همیشه به طور منظم فیلم های باکیفیت هنرهای رزمی رو معرفی می کرد، اما مجموعه آثار کلی اون سال، یعنی اوج سینمای رزمی 1978، به خصوص چشمگیر بود.

تنها در سال 1978، که نقطه اوج سینمای رزمی 1978 محسوب می شود، Shaw Brothers یکی از بهترین فیلم های تی لونگ (Avenging Eagle) ، سه مجموعه هنرهای رزمی تماشایی (5 Superfighters، Five Deadly Venoms، و Crippled Avengers) ، دو فیلم عالی از گوردون لیو (Heroes of the East و The 36th Chamber of Shaolin) ، و معروف ترین فیلم کنگ فوی دیوید چیانگ (Shaolin Mantis) رو ساخت.

سال 1978 همچنین شاهد اولین نمایش تئاتری چند فیلم کنگ فوی کم هزینه بود که از آن زمان تاکنون در بین هواداران هنرهای رزمی به عنوان کلاسیک های کالت جا افتاده اند. این سال واقعا اوج سینمای رزمی 1978 را به نمایش گذاشت و مهمترین اونها Born Invincible اثر کارتر وونگ بود.

2. لحظات مهمی در تاریخ اوج سینمای رزمی 1978

تصویری ماندگار از بروس لی در فیلم Game of Death، که یادآور حضور کاریزماتیک او در تاریخ سینمای رزمی است.

این فیلم با وجود چالش های تولید، جایگاه ویژه ای در قلب علاقه مندان به این هنر دارد.

بروس لی در حال نگه داشتن نانچیکوهای زرد در صحنه مبارزه Game of Death

شاید سال 1978 مهم ترین سال از نظر توسعه ژانر هنرهای رزمی نبود، اما شاهد لحظات تاریخی مهمی بود. یکی از اونها مربوط به میراث بروس لی میشه، حتی با وجود اینکه این بازیگر در سال 1973 درگذشت.

با در نظر گرفتن اینکه بخش زیادی از اون بدون مشارکت بروس لی ساخته شده و بنابراین پر از ایراد هست، ممکنه منصفانه نباشه که Game of Death رو یکی از بهترین فیلم های هنرهای رزمی بنامیم، اما قطعا جایگاه ویژه ای در فرهنگ عامه داره، همونطور که از وضعیت نمادین لباس سرهمی زرد بروس لی و شهرتی که صحنه مبارزه او با کریم عبدالجبار به اشتراک گذاشته شده، مشهود هست.

در همین حال، اوج گرفتن جکی چان به سمت ستاره شدن تازه شروع شده بود. چان تا این لحظه در چندین فیلم کنگ فو بازی کرده بود، اما هیچکدوم موفقیت واقعی به حساب نمی اومدن. سال 1978، به عنوان اوج سینمای رزمی 1978، یک تحول بزرگ برای او رقم زد، با Drunken Master و Snake in the Eagle’s Shadow که پایه ای برای تصویری که جکی چان در نهایت پرورش داد، ایجاد کردند و او رو از تبدیل شدن به جانشین بروس لی دور کردند. این دوران، اوج شکوفایی ستاره هایی بود که هر یک به دنبال تعریف جایگاه خود در هنرهای رزمی بودند، درست مانند بحث های امروز درباره بازیگران بزرگی که به دنبال ایفای نقش های مبارزه ای مانند بلانکا در Street Fighter هستند.

اگرچه به اندازه Drunken Master متحول کننده نبودند، Five Deadly Venoms و The 36th Chamber of Shaolin هم تاثیرات بلندمدتی بر این ژانر داشتند. Five Deadly Venoms با معرفی پنج ستاره اش، که بعدها به نام Venom Mob شناخته شدند، مجموعه ای از فیلم های کلاسیک کالت کنگ فوی آینده رو کلید زد. اما The 36th Chamber of Shaolin راه رو برای تبدیل شدن گوردون لیو به یک ستاره برتر هموار کرد.

1. 3 تا از بهترین فیلم های هنرهای رزمی که تا به حال ساخته شده اند، در سال 1978 منتشر شدند

گوردون لیو را در قامت راهب سان ته در “The 36th Chamber of Shaolin” مشاهده می کنیم؛ اثری که نمونه ای درخشان از فیلم های رزمی دوران اوج 1978 به شمار می رود.

این سکانس نشان دهنده تعهد و هنرمندی بی بدیل لیو در به تصویر کشیدن هنرهای رزمی است.

گوردون لیو در نقش راهب سان ته حالت اسب رو در The 36th Chamber of Shaolin به خودش می گیره.

شاهدی بر اینکه سال 1978 چقدر برای این ژانر فوق العاده بود، اینه که نه یک، بلکه سه تا از بزرگترین فیلم های هنرهای رزمی تاریخ رو شامل میشه. علاوه بر کمک به شروع حرفه جکی چان، Drunken Master طراحی رقص های رزمی فوق العاده ای از یوئن وو-پینگ رو به نمایش گذاشت، که نقطه اوج اون رویارویی شدید چان با هوانگ جانگ لی بود.

The 36th Chamber of Shaolin، به نوبه خودش، یک کلاس درس در سینمای هنرهای رزمی بود، که چندین سکانس آموزشی منحصر به فرد برای قهرمانش، یک طرح انتقام جویی عالی همراه با پایانی مناسب ارائه داد. این اثر، شاهکار لاو کار-لیونگ بود، یکی از بزرگترین کارگردانان هنرهای رزمی تمام دوران، و مسلما اوج ژانر فیلم های کنگ فوی قدیمی.

مانند لاو، کارگردان افسانه ای هنرهای رزمی، چانگ چه نیز در سال 1978 شاهکار خود رو داشت، که به شکل Five Deadly Venoms بود. این اثر کلاسیک Shaw Brothers به طور درخشانی رمز و راز رو با اکشن کنگ فو ترکیب کرد تا داستانی رو درباره یک رزمی کار روایت کنه که در تلاش برای شکست دادن شاگردان سابق استادش، دوست رو از دشمن تشخیص میده. ترکیب سبک ها و هیجان دلهره آور گروه بازیگران فوق العاده در نبرد نهایی دو به سه این فیلم، رقیبان کمی داره.

این بررسی نشان داد که سال 1978 چگونه به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ سینمای هنرهای رزمی شناخته می شود. با معرفی مجموعه ای بی نظیر از فیلم های شاخص توسط استودیوهایی چون Shaw Brothers و درخشش استعدادهایی نظیر جکی چان، این سال تاثیری ماندگار بر ژانر گذاشت و استانداردهای جدیدی را برای اکشن و داستان سرایی در این سبک بنا نهاد.

1978 Was The Greatest Year In The History Of The Martial Arts Movie Genre