هشدار: اسپویلرهای مهمی برای پایان Alien: Earth در پیش است! طمع Prodigy باعث شده که آن ها بیش از حد به خورشید نزدیک شوند، چرا که
پایان Alien: Earth باعث شده که این شرکت که زمانی قدرتمند بود، حالا به دردسر بیفتد. در طول فصل، بوی کاوالیه تلاش کرده تا قدرت خود را بر سایر شرکت های جهان، به ویژه Weyland-Yutani، با توسعه هیبریدها و مطالعه موجودات فضایی در کشتی سقوط کرده USCSS Maginot، برجسته کند.
در این مسیر، او نه تنها Weyland-Yutani را خشمگین کرده، بلکه شاهد دور شدن هیبریدها، که با نام پسران گمشده (Lost Boys) هم شناخته می شوند، از بوی کاوالیه بوده، عمدتاً به دلیل بی اعتمادی به نقشه های او برای آن ها. با نزدیک شدن به قسمت 8 سریال Alien: Earth و در آستانه پایان Alien: Earth، همه اعضای گروه خود را در یک سلول زندانی دیدند، این اتفاق به دلیل تلاش وندی و نیبز برای فرار و کشتن نگهبانان متعدد، و همچنین کمک اسلایتلی و اسمی به موررو رخ داد.
علاوه بر این، جو، برادر وندی، و موررو از Weyland-Yutani در سلول خودشان گرفتار شده اند، در حالی که بوی کاوالیه در حال برنامه ریزی حرکت بعدی خود است، از جمله تبدیل کردن جو به میزبان جدید برای Ocellus. در مورد موررو، پس از فرار از سلولش به لطف وندی که همه را آزاد کرد، او به سمت کرش با بازی تیموتی اولیفانت می رود تا یک درگیری تمام عیار داشته باشد.
برای خالق اثر، نوآ هاولی، او می دانست که باید به آن «درگیری تن به تن» پرتنش از مکالمه آسانسور بین دو شخصیت در قسمت 6 پاسخ دهد، به ویژه از آنجایی که هم اولیفانت و هم بابو سیسای «قرار بود در آن صحنه با هم بدرخشند». هاولی با اذعان به اینکه مبارزه به نوعی بن بست ختم می شود، می گوید «باور اینکه این آخرین درگیری» بین آن ها باشد، سخت است.
نوآ هاولی توضیح داد: «ما باید آن صحنه را با راب اینچ، هماهنگ کننده بدلکاری مان، طراحی می کردیم، و همیشه این سوال مطرح بود که “بازیگرها چه کار می کنند، بدلکارها چه کار می کنند، و همه این ها چطور اجرا می شود؟”»
برخی از این صحنه ها را من خیلی دقیق می نویسم، و برخی دیگر را فقط فرض می کنید که آن ها پویاترین مبارزه را بین خودشان طراحی می کنند. و آن ها واقعاً همین کار را کردند. و نکته در مورد یک موجود مصنوعی این است که می توانید کمرشان را بشکنید، اما این به معنای فلج شدن مادام العمر نیست. بنابراین می توانید حسابی آن ها را خراب کنید، و سپس به مرور زمان آن ها را ترمیم کنید. اما فکر می کنم برای تماشاگران، تجربه آن لحظه بسیار رضایت بخش بود.»
برای اولیفانت، که شخصیت مصنوعی او مبارزه را با کمر شکسته به پایان می رساند، او با شوخ طبعی «خبر خوب» پایان یافتن مبارزه کرش و موررو به این شکل را پیدا کرد، به این معنی که «من برای فصل 2 خواهم بود».
این نامزد جایزه امی همچنین به یاد آورد که «مشتاق کمی اکشن» بوده، زیرا بخش عمده ای از زمان خود را به عنوان شخصیت «مشاهده گر» و گفتن «حرف های جالب زیاد» گذرانده بود.
اولیفانت توضیح داد: «من از آن قدردانی می کردم».
در نهایت، آن روز، روزی بود که با بابو کار می کردیم، و این یک لذت است. من از طرفداران پروپاقرص کارهای او هستم. سبک کارش را دوست دارم، و او واقعاً یک انسان بی نظیر است. بنابراین، روزهایی که فرصت داشتم صحنه را با او شریک شوم، خاص بودند. آن روز خیلی خوش گذشت.»
در مورد جو و پسران گمشده (Lost Boys)، آن ها همگی از آزادی تازه یافته خود به روش های مختلفی استفاده می کنند. اسمی و اسلایتلی وقت می گذارند تا موررو خسته و کرش ناتوان را در یک سلول قرار دهند، در حالی که نیبز با بازی لیلی نیومارک، که هنوز از پاک شدن حافظه اش شوکه است، به دنبال دیم سیلویا با بازی اِسی دیویس می رود. با این حال، در یک چرخش غافلگیرکننده در پایان کار، نشان داده می شود که نیبز دانشمند را نکشته، بلکه او را نیز زندانی کرده است.
نیومارک توضیح داد: «این کاملاً حیوانی بود، کاملاً وحشیانه بود، این واقعاً ترکیبی بود از اوج قابلیت های ماشین او با ابتدایی ترین بخش وجودی او، به عنوان یک انسان طبیعی و یک کودک آسیب دیده.»
فکر می کنم ترکیب این چیزهاست که در آن رویارویی به ثمر می رسد. و از آن به بعد، واقعاً همین طور است.»
در یک چرخش غافلگیرکننده دیگر، بوی کاوالیه در پایان Alien: Earth با قدرتمندترین موجودات ونزدی، یک Xenomorph روبرو می شود، اما زنده می ماند، زیرا این بخشی از نقشه های وندی و جو برای به دام انداختن او بود.
در حالی که ساموئل بلنکین مطمئن نیست که آیا نسخه ای از سریال وجود داشته که در آن ضدقهرمان او کشته شده باشد، هاولی اطمینان داد که هرگز چنین نبوده، و به یک شخصیت بدنام از این مجموعه اشاره کرد که چرا او را نکشته است.
هاولی اشاره کرد: «می دانید چه چیزی در Aliens عالی است، آن لحظه ای که پاول رایزر می رود، بسیار رضایت بخش است.»
اما، آن 20 دقیقه قبل از پایان فیلم است و، در صورت موفقیت، امیدواریم داستان زیادی پیش رو داشته باشیم. احمق خواهم بود اگر آن شخصیت را از دست بدهم.»
در ادامه، در مصاحبه های اخیر با ScreenRant، هاولی، اولیفانت، بلنکین، الکس لاوتر و آدارش گوراو بینش بیشتری در مورد پایان Alien: Earth، لحظات مهم برخی از شخصیت هایشان در قسمت پایانی فصل 1، و اسرار پایانی و پیامدهای آن برای آینده سریال ارائه می دهند.
افشای تکان دهنده گذشته بوی کاوالیه در پایان Alien؛ Earth، به بلنکین راهی منحصر به فرد برای ایفای این شخصیت داد
این تصویر بوی کاوالیه را در زندان نشان می دهد، لحظه ای کلیدی که به سرنوشت او در پایان فصل اول اشاره دارد.
ساموئل بلنکین به خوبی حس غرور و پیچیدگی شخصیت بوی کاوالیه را حتی در شرایط دشوار به تصویر می کشد، که یکی از نقاط قوت سریال به شمار می رود.
پاتریک براون/اف ایکس
ScreenRant: یک چیز دیگری که برایم جالب بود این است که در قسمت های 7 و 8، ما واقعاً جزئیات بیشتری از گذشته بوی کاوالیه، در مورد اینکه والدینش را کشته و شرکت را با ارثیه اش ایجاد کرده است، می بینیم. یادم می آید آخرین باری که صحبت کردیم، شما گفتید که در فرآیند نوشتن تان بیشتر کشف و شهود وجود دارد تا برنامه ریزی دقیق. پس شما و ساموئل تا چه حد گذشته بوی کاوالیه را مشخص کرده اید؟
نوآ هاولی: بله، من همیشه این را در ذهنم داشتم، چون ما نمی توانیم والدینمان را انتخاب کنیم، درست است؟ و این یعنی چه که یک نابغه از والدینی با هوش واقعاً پایین و تا حدی خشن متولد شود؟ به نوعی شبیه یک شوخی کیهانی است. و این ایده که اولین ربات مصنوعی که او ساخت، پدرش را کشت و خودش پدرش شد، قطعاً یک داستان منشأ شرورانه عالی بود.
ساموئل بلنکین: خب، یکی از چیزهایی که نوآ به من گفت، یکی از چیزهایی است که در قسمت 8 فاش می شود، در مورد این ایده دیوانه وار که او این شرکت را زمانی که شش یا هفت ساله بود، شاید کمی بزرگتر، دقیقاً یادم نمی آید. ما در مورد آن صحبت کردیم، اما کمی هم در مورد این واقعیت که شاید پدر کمی مانع ساختن امپراتوری من می شد. بنابراین، همانطور که در قسمت 8 فاش می شود، من آن مونولوگ ترسناک را دارم که در آن به آن ها می گویم چه اتفاقی افتاده و تا کجا حاضرم پیش بروم. پس، بله، این ها چیزهایی بود که در موردشان صحبت کردیم، که به من تصور نسبتاً بزرگی از شخصیت داد.
فکر می کنم این مقدار اطلاعات برای ساختن یک اجرا کافی است. این تجربه در پایان Alien: Earth، نقطه عطفی برای او بود.
ScreenRant: آن افشاگری وقتی مطرح شد واقعاً دیوانه کننده بود، اما همچنین باعث می شود به صحنه های خاصی نگاه کنم و احساس کنم — و دوست دارم نظر شما را در مورد آن بشنوم — که بوی کاوالیه آنقدرها هم که خودش فکر می کند نوآور نیست، و بیشتر کارهای زیادی را به دیگران محول می کند. آیا این تصمیم عمدی از طرف شما در اجرا بود، یا من صرفاً دارم بیش از حد شخصیت را تحلیل می کنم؟
ساموئل بلنکین: اوه نه، فکر می کنم هم نوآ و هم من ایده بسیار روشنی داشتیم که این شخصیتی است که، چون هرگز تجربه ای نداشته که چیزی به ضررش تمام شود، این روی شما به عنوان یک فرد تأثیر می گذارد. اگر آن درس ها را نگرفته باشید که بگویید، «آه، واقعاً، آن افتضاح بود، نباید آن کار را می کردم. شاید باید در آن مسیر می رفتم.» اما، به نوعی، به خاطر آن انتخاب وحشتناک اولیه که او انجام داد، و سپس پیش رفت، و به معنای واقعی کلمه خود را با افراد بزرگسالی احاطه کرد که آن ها را ساخته بود تا هر چه می گوید انجام دهند.
احساس می کنم این نوعی شخصیت خاص در شما پرورش می دهد. بنابراین، می دانید، وقتی شما فردی هستید که هرگز به او «نه» گفته نشده و هرگز شکست را تجربه نکرده، فکر می کنم خیلی بی پروا و خودخواه و بی ملاحظه می شوید.
فکر نمی کنم واقعاً حتی به ذهنش خطور کند که اگر کشتی را به قلمرو خودش بکوبد، ممکن است نتواند موجودات را مهار کند. او می گوید: «ما انجامش می دهیم. من کلی پول دارم.» فکر نمی کنم واقعاً به ذهنش خطور کند، و به نظر من، اینجاست که مرز خاکستری بزرگی بین کسی که خودش را نابغه می نامد و کسی که واقعاً قادر به مدیریت چیزی در مقیاس شرکت فعلی اش هست، قرار دارد. بنابراین، شرکت بزرگتر از آن چیزی است که او بتواند مدیریت کند، و او دامنه توجه کمی دارد. هیبریدها، برای مدتی جالب بودند، اما صحبت کردن با یک موجود فضایی، واقعاً هیجان انگیز است. این هیجان انگیزترین اتفاقی است که ممکن بود در چند سال اخیر برایش بیفتد. بنابراین، او گرفتار می شود.
ScreenRant: حالا، شما هم تقریباً به طرز کشنده ای با یک Xenomorph روبرو می شوید.
ساموئل بلنکین: درست است.
ScreenRant: خب، این سوال دو قسمتی برای شما. واکنش اولیه شما به دیدن آن موجود واقعی در صحنه چه بود؟ واضح است که آن را در قفس ها دیدید، اما رو در رو شدن با آن. و سپس، آیا می دانید نسخه ای وجود داشت که در آن شما از آن صحنه زنده بیرون نمی آمدید؟
ساموئل بلنکین: نمی دانم. [می خندد] یادم نمی آید نسخه ای وجود داشته باشد که در آن من زنده بیرون نمی آمدم، یا به من نگفته بودند یا من مطمئن نیستم. اما آن فوق العاده بود چون من با الکس، که واضح است تا این لحظه تجربه زیادی در سینما دارد، در موردش صحبت کرده بودم، و او می گفت: «شما از اینکه چقدر تأثیرگذار خواهد بود، شوکه خواهید شد.» ما صحنه را بازی کردیم، و جید شگفت انگیز را داشتیم، که بدلکار فوق العاده ما در آن لحظه داخل لباس بود. آتریوم بزرگ بود، و واقعاً احساس می شد که او ناگهان ظاهر شد، و بعد، واقعاً همان چیزی است که همه می گفتند.
اما وقتی یک جلوه عملی است، شما روبروی یک توپ تنیس بازی نمی کنید، آن ها آنجا هستند، و این فوق العاده است. این لحظه دشواری برای آن شخصیت است، اما لحظه بزرگی برای من، چون این شخصیت در تمام طول سریال در حال بازی بوده است. او فقط خودش نیست، خودش را یک قهرمان می بیند. و ناگهان، وقتی با چیزی شبیه آن روبرو می شوید، دیگر شجاعتی وجود ندارد. بنابراین، من واقعاً خوشحال بودم که این بخش از این شخصیت، که تمام طول سریال مستحق مجازات بود، اتفاق افتاد. احساس کردم پایان بسیار رضایت بخشی بود که او در نهایت مهار شد، و شاید دیدگاهش نسبت به جهان، کمی از هم پاشید.
اولیفانت دیدگاهی منحصر به فرد در مورد پویایی کرش و پسران گمشده (Lost Boys) دارد (از جمله تئوری وایرال تینکربل)
در این صحنه، کرش در کنار اسلایتلی و اسمی نشان داده شده است، که لحظه ای از تعلیق و سردرگمی را در داستان منعکس می کند.
پویایی بین این شخصیت ها، به ویژه نقش کرش به عنوان ناظر و راهنما، در توسعه روایت کلی سریال Alien: Earth بسیار مهم است.
پاتریک براون/اف ایکس
ScreenRant: آن گفتگوی عالی با موررو و کرش در آسانسور وجود دارد که می خواستم به آن برگردم و نظرتان را بپرسم، زیرا موررو به نوعی اشاره می کند که هیبریدها می توانند کرش را منسوخ کنند. این موضوع چگونه اقدامات او را در نیمه دوم این فصل تحت تأثیر قرار می دهد؟
تیموتی اولیفانت: من همیشه رابطه با هیبریدها را مانند هر پدر و مادری می دیدم. شما بهترین ها را برای فرزندتان آرزو می کنید، امیدوارید که فرزندتان بتواند از آنچه شما توانسته اید انجام دهید فراتر رود، و وظیفه شما فقط پرورش آن ها برای رسیدن به پتانسیل شان است. من همیشه می دیدم که او در آن ها گام بعدی تکامل را می دید، و بقیه کمتر از آن ها بودند، و احساس می کرد که تمام تلاشش را می کند تا در این مسیر به آن ها کمک کند، گاهی اوقات از سر راهشان کنار برود، از آن ها لذت ببرد، آن ها را مشاهده کند، و به آن ها فضای لازم را بدهد تا هر آنچه می توانند باشند، بشوند.
این تقریباً همان برداشتی است که من از اولین سخنرانی او به وندی در پایان قسمت اول داشتم. او تلاش می کند ذهن وندی را به پتانسیل هایش باز کند، و اینکه انسان ها، اگر او بیش از حد احساساتی شود، می توانند او را از رسیدن به این ارتفاعاتی که قادر به رسیدن به آن هاست، باز دارند.
در مورد بقای او هم، حدس می زنم همین طور باشد. فکر می کنم برای کسی مثل او، احتمالاً دو چیز متناقض در جریان است. مطمئن نیستم زندگی جاودانه آنقدر هم که می گویند خوب باشد. پس احتمالاً بخشی از او دوست دارد حس کند که پایانی وجود دارد. و همچنین، تمام کاری که می توانید در این شغل ها انجام دهید این است که خودتان را به آن ها بیاورید. من فقط احساس می کنم همه می دانند که این ماجرا به پایان می رسد، این بخشی از چیزی است که آن را خاص می کند. و بخشی از چیزی که می خواهید این است که دوست دارید فکر کنید وقتی شما رفتید، چیز بهتری از شما وجود دارد که می تواند ادامه دهد. بنابراین، من آن را همین طور در نظر گرفتم.
و سپس، با خطر زیاده گویی، این را هم می گویم، همه ما می دانیم که ترس از هوش مصنوعی این است که وقتی به آن ها گفته می شود که در حال حذف شدن هستند، هر کاری می کنند تا دوام بیاورند. من فقط فرض می کنم که این ناخودآگاه یا خودآگاهانه در ذهن کرش وجود دارد، درست مثل بقیه.
ScreenRant: فکر می کنم بحث های زیادی حول محور توهم پیتر پن، به اصطلاح، وجود داشته، و من دیده ام که بسیاری از مردم کرش را تینکربلِ گروه می نامند. او موهای بلوند دارد، و تا حدی با پسران گمشده (Lost Boys) است، اما تینکربل در ابتدا می خواهد وندی را بکشد، پس نظر شما در مورد این چیست؟ آیا شما هم هرگز به آن جنبه از شخصیت او فکر کرده اید؟
تیموتی اولیفانت: آن یکی به ذهنم خطور نکرده بود، اما خدا خیر دهد مردمی را که این چیزها را پیدا می کنند. [می خندد] نمی خواهم ناامید کنم، اما هرگز مکالمه ای بین نوآ و من نبوده که بگوییم: «باید موها را روشن کنیم، چون او تینکربل است.» این به این معنی نیست که نوآ فکر نمی کرد او تینکربل است. فقط می گویم هرگز مطرح نشد. واقعیت این است که وقتی به او گفتم می خواهم موهایم را روشن کنم، تا جایی که من می دانم، نوآ فکر می کرد: «اوه خوب، چون تو تینکربل هستی.» فقط به من نگفت. سخت است به بازیگرانی که در میانه کار خود هستند بگویی که آن ها در نقش تینکربل بازی می کنند.
ScreenRant: قطعاً، و من فکر می کنم رابطه او، واضح است، با بوی کاوالیه در آن زمینه پیتر پن، اما همچنین به طور کلی در سریال، بسیار جالب است. واضح است که درجه ای از وفاداری وجود دارد، اما کرش هم به نوعی به نظر می رسد که بر اساس غرایز خودش عمل می کند، به اصطلاح. پس آیا نقطه ای هست که آن ها از هم جدا شوند؟ آیا تنشی وجود دارد که شما به نوعی آن را در بازی خود، به ویژه با ساموئل در این نقش، دخیل کرده باشید؟
تیموتی اولیفانت: من تصمیم گرفته ام، از این به بعد به همه می گویم که نوآ نه تنها این نقش را برای من نوشت، بلکه به من گفت: «من نقشی برای تو دارم. تو نقش تینکربل را بازی می کنی.» و من گفتم: «کجا و کی؟» این داستان جدید من است، و به آن پایبندم. پس به تمام آن افرادی که در مورد تینکربل گمانه زنی های آنلاین دارند، بگویید که کاملاً درست می گویند. این اولین گفتگوی من و نوآ بود. [می خندد] سوال شما در مورد من و بوی کاوالیه است.
نظر من این است که مخفیانه، او آرزو می کند کاش می توانست او را بکشد. او هر روز صبح با آرزوی کشتن او بیدار می شود، اما نمی تواند. بنابراین تمام آن خشم و انگیزه را در کارش می گذارد. من این ویژگی را تا به حال سه یا چهار بار در دوران حرفه ایم بازی کرده ام، بنابراین به همین پایبندم. مردی که هر روز صبح می خواهد پدرش را بکشد، اما نمی تواند. او همه آن را می گیرد و در کارش و مردمی مثل آن هایی که این کشور را بزرگ کرده اند، می گذارد.
نمایی دیگر از کرش، یکی از شخصیت های محوری که نقش مهمی در حوادث فصل اول Alien: Earth ایفا می کند.
بازی درخشان تیموتی اولیفانت به شخصیت کرش عمق بخشیده و او را به یکی از جذاب ترین کاراکترهای سریال تبدیل کرده است.
ScreenRant: خب، در مورد کار هم، واضح است که کرش بسیار نزدیک با همه موجودات و فضایی ها کار می کند، و سابقه طولانی از موجودات مصنوعی در این فیلم ها و در دنیای Alien وجود دارد که شیفته این موجودات هستند. در سطح تولید، مستقیماً درگیر کار با Xenomorph بودن چگونه است؟ و سپس در سطح داستانی هم، کرش چه حسی در مورد دیدن این موجودات و اساساً معرفی آن ها به جهان دارد؟
تیموتی اولیفانت: خب برای من شخصاً، کار با موجودات، چه حسی نسبت به آن روزهایی دارم که با موجودات کار می کنم؟ خب، خبر خوب و خبر بد دارد. خبر خوب این است که واقعاً سرگرم کننده است، چون به شما یادآوری می کند که ما فقط یک مشت بچه هستیم که لباس های مختلف پوشیده اند، و واقعاً بودن در کنار تمام اشیاء براق سرگرم کننده است. و نکته دیگر این است که، هر زمان اگر نگران متن یا اجرای خودتان بودید، هر وقت موجودات در صحنه باشند، شما می گویید: «خب، نگران نباشید. آن ها همیشه می توانند به این چیز کوچک چشم هشت پا کات کنند، و مردم می گویند ‘این یک صحنه عالی است.’» بنابراین، فشار زیادی از روی کار برداشته می شود.
جنبه منفی این است که موجودات، و در این مورد گوسفند را هم اضافه می کنم، نه فقط گوسفند چشم دار، بلکه یک گوسفند واقعی در صحنه، هنگام کات گفتن، از سوی عوامل صحنه عشق و تحسین زیادی دریافت می کنند. همه به موجود، به Facehugger، به گوسفند دست می زنند، این چیزها تشویق زیادی می شوند. و بعد شما احساس می کنید که مثل کالباس خرد شده هستید، چون طول نمی کشد تا متوجه شوید که ماه ها در صحنه بوده اید، و هیچ کس هرگز اجرای شما را تشویق نکرده است، اما گوسفند برای نیم روز ظاهر می شود و تشویق ایستاده دریافت می کند. پس این هم هست.
از نظر خود سریال، بله، کرش یک دانشمند است. فکر می کنم او مشتاق است، و به نظر می رسد که بی پایان کنجکاو است که: «چه اتفاقی می افتد اگر این را لمس کنم یا آن را فشار دهم یا آن را با این یکی بگذارم، چه خواهد شد؟ بی صبرانه منتظرم ببینم.»
مبارزه جو و Ocellus ترکیبی منحصر به فرد از جلوه های بصری و بدلکاری در پایان Alien؛ Earth بود
جو و وندی در این تصویر، در لحظه ای پر از تنش و جدیت در قسمت پایانی فصل اول Alien: Earth، به تصویر کشیده شده اند.
روابط پیچیده و تصمیمات این دو شخصیت، به ویژه جو در مواجهه با Ocellus، نقش کلیدی در پیشبرد داستان دارد.
پاتریک براون/اف ایکس
ScreenRant: حالا، قسمت 8 همچنین یک صحنه مبارزه نسبتاً هیجان انگیز با Atom Eins، و همچنین Eyemage را به شما می دهد. کار با تیم بدلکاری برای انجام بخشی از آن خودتان، اما همچنین یافتن راهی برای اینکه همه چیز یکپارچه به نظر برسد، با توجه به حجم اتفاقات، چگونه است؟
الکس لاوتر: بله، به طرز عجیبی، از نظر کارم با تیم بدلکاری، آن احتمالاً سبک ترین بخش بود، چون فکر می کنم بیشترش با متخصصان جلوه های ویژه (VFX) برای Eyemage بود. بدلکاری زیادی آنجا لازم نبود. او البته ضربه می خورد و بیهوش می شود، اما فکر می کنم افتادن را خودم انجام دادم. من در افتادن خیلی خوبم. در قسمت های اولیه، زمان بیشتری را با بدلکارها گذراندم، مهار می شدم و از روی چیزها می پریدم و غیره.
من عجیبیِ این را دوست دارم که وندی می تواند فقط با یک لمس، ذهن اتم را متوقف کند، و او را از حرکت باز دارد. یک چیز کاملاً سورئال است، تقریباً خنده دار است، این قدرت پوچی که او اکنون دارد، و واقعاً مشتاقم ببینم اگر فصل دیگری وجود داشته باشد، این چه چیزی را به وجود می آورد.
آدارش گوراو خواهان 1 تغییر کلیدی برای اسلایتلی در فصل 2 سریال Alien؛ Earth است
اسلایتلی در این تصویر، با نگرانی به پیامدهای حوادث فصل اول Alien: Earth می اندیشد و سرنوشت او در فصل آینده نامشخص است.
شخصیت پردازی عمیق و بازی آدارش گوراو، اسلایتلی را به یکی از شخصیت های دوست داشتنی و پیچیده سریال تبدیل کرده است.
پاتریک براون/اف ایکس
ScreenRant: برای آخرین سوال من، این یکی را برای بعد از پخش قسمت پایانی نگه می دارم. بچه ها در قسمت پایانی مزرعه Neverland را تسخیر کرده اند، و این زمینه ساز اتفاق بزرگی می شود زیرا Weyland-Yutani نیز به سمت جزیره می آید. با در نظر گرفتن این، شما امیدوارید چه چیزی از این اتفاقات در فصل 2 بهترین سریال های Hulu و Disney+ Alien: Earth و پس از پایان Alien: Earth ببینید، به ویژه برای اسلایتلی که تقریباً مطمئن شده که موررو دیگر زندگی مادرش را تهدید نمی کند، اما هنوز در این وضعیت عجیب و غریب است؟
آدارش گوراو: راستش را بخواهید، من هم به اندازه شما کنجکاوم که فصل 2 به چه سمتی می رود. من به خصوص حس وفاداری به Prodigy ندارم. احساس می کنم حاضرم اگر فرصت پیش بیاید، جبهه عوض کنم. همچنین احساس می کنم بدترین چیزهایی را که دیده ام، دیده ام، چون فقط فرض می کنم مادرم مرده است. دیده ام که این مردی که به او اعتماد داشتم، که فکر می کردم مثل پدری برایم است، به اعتماد من خیانت کرده است. تنها دوست واقعی که در Prodigy دارم، خودم هستم. پس، واقعاً چیز زیادی نیست که مرا اینجا، به این مکان، وابسته نگه دارد.
هیچ وقت نمی دانید. بستگی به نوآ دارد که با شخصیت من چه می کند. من آماده ام با جریان پیش بروم، رفیق. من فقط آماده ام در فصل 2 دوباره خوش بگذرانم. همچنین امیدوارم این بار نقش یک نوجوان را بازی کنم، نه لزوماً فقط یک کودک، بلکه یک 15 ساله یا 16 ساله. این هم سرگرم کننده خواهد بود.
در مجموع، مقاله به بررسی عمیق رویدادهای فصل پایانی Alien: Earth و سرنوشت شخصیت های کلیدی پرداختیم. از افشاگری های گذشته بوی کاوالیه تا نبردهای پرتنش کرش و چالش های پسران گمشده، هر جنبه ای از داستان برای آماده سازی مخاطب برای فصل دوم تحلیل شد. این پایان هیجان انگیز، سوالات بسیاری را برای آینده این مجموعه جذاب باقی می گذارد و نشان می دهد که راه زیادی برای کاوش در دنیای Alien: Earth در پیش است.
Noah Hawley & Timothy Olyphant On Alien: Earth’s Game-Changing Ending Power Shift
