بررسی Octopath Traveler 0: داستانی نویدبخش با ایرادات عجیب (پیش نمایش)

در بررسی Octopath Traveler 0، این عنوان که نسخه ای ممتاز از بازی موبایلی Champions of the Continent است، با انتظارات بالایی همراه بود. در حالی که جنبه هایی مانند مبارزات و داستان قدرتمند و عمیق آن مورد تحسین قرار می گیرد، مشکلات فنی و کیفیت بصری پایین تر نسبت به نسخه های قبلی، تجربه کلی را با چالش مواجه کرده و بازی را در مرحله اولیه با حس و حال مختلطی ارائه می دهد.

من با کلی هیجان وارد بررسی Octopath Traveler 0 شدم، از چندین جهت. Octopath Traveler 2 تقریبا از هر نظر، یک گام رو به جلو عمیق نسبت به نسخه موفق تجاری قبلی خودش بود و بازی سال شخصی من در سال 2023. برای مقایسه Hades و Hades 2 و بررسی تفاوت های آن ها، این رویکرد به ویژه جالب توجه است. و به عنوان کسی که هر چقدر هم تلاش کرده باشه، نمی تونه با بازی های گاچای موبایلی کنار بیاد، ایده تبدیل Octopath Traveler: Champions of the Continent به یک بازی با قیمت ممتاز از صفر تا صد، عمیقا برام جذاب بود. این بالاخره یکی از بهترین تلاش های موبایلی بود که Square Enix تا حالا تولید کرده.

در طول چند ساعت اولی که با این بازآفرینی جاه طلبانه گذروندم، آرزوهای بلندپروازانه م به سطح واقعی تری رسیدن. برای هر چیزی که در بخش های اولیه بررسی Octopath Traveler 0 ازش لذت می برم، یه چیز دیگه مزاحم میشه. نتیجه ش یه اولین برداشت کاملا مختلطه، اما لطفا، یادتون باشه که هنوز کلی ساعت بازی دارم.

Square Enix بارها داستان اصلی بررسی Octopath Traveler 0 رو یک پروژه تقریبا 100 ساعته معرفی کرده. این بی شک برای بعضیا ناخوشاینده، اما برای یه آدم عجیب و غریب مثل من، یه چشم انداز وسوسه انگیزه. فقط بعد از چند ساعت بازی، کلی شخصیت پردازی دیگه منتظر منه. کلی نقاط کلیدی داستانی. یه عالمه رئیس های فراموش نشدنی. در واقع، بیاید با چند تا نکته مثبت شروع کنیم: هر چیزی که همین الان گفتم.

بررسی Octopath Traveler 0؛ کلیشه های خسته کننده دوباره زنده شدند

در این بخش از بازی، شاهد صحنه های دلخراشی از ویرانی هستیم. منظره شهر زادگاه که در شعله های آتش می سوزد، آغازگر داستانی تلخ و پر از انتقام است.

این تصویر شهر ویشویل را در حال سوختن نشان می دهد که نقطه عطف شروع ماجراجویی شخصیت های اصلی در Octopath Traveler 0 است.

این تقریبا پنج ساعت، شامل مقدمه داستان، فصل اول هر یک از سه مسیر داستانی متمرکز بر شخصیت های منفی، و بخش اولیه از طرح کاملا جدید شهرسازی بازی میشه. اینجا، روی کاغذ، شاید کمترین سناریوی افتتاحیه غافلگیرکننده یک JRPG باشه: شهر زادگاهتون نابود میشه، والدینتون قتل عام میشن، و شما به همراه دوست دوران کودکیتون از قتل عام فرار می کنید و قسم می خورید که کاری در موردش انجام بدید.

صبر کنید، برگردید! این در واقع خیلی خوب انجام شده. این به هوش فیلمنامه بررسی Octopath Traveler 0 برمی گرده، که می تونه به راحتی از درماندگی یک همراه در میان شعله های آتش، به یک سرباز دشمن که انقدر شرور و اغراق آمیزه تغییر کنه که بلافاصله کنایه هاش در حافظه بلندمدت من جا بگیره. آخه کی اصلا درباره هیجانی که موقع بوییدن خون قربانیانشون تجربه می کنن حرف میزنه؟

با پیشرفت در داستان، بازیکنان به منوی انتخاب مهارت ها دسترسی پیدا می کنند. این بخش حیاتی به شما امکان می دهد تا توانایی های جدیدی برای شخصیت های خود بیاموزید و استراتژی های مبارزه را شخصی سازی کنید.

تصویر بالا نمایانگر منوی انتخاب مهارت های استادی است که به بازیکنان امکان می دهد مسیر رشد شخصیت های خود را انتخاب کرده و آن ها را برای نبردهای آتی آماده سازند.

در همین حال، یک محقق آرام به صورت تصادفی این دو بازمانده رو به اقامتگاه جادویی مخفی خودش دعوت می کنه، جایی که شما آموزش می بینید، اولین کلاس شغلی خودتون رو انتخاب می کنید و بعدش راهی ماجرا می شید.

در ادامه کلیشه های JRPG، وظیفه شما اینه که به نقشه های شیطانی یک قهرمان خودخوانده که از کشتن پدرتون خیلی لذت برده بود، پایان بدید. همچنین، یک نمایشنامه نویس وسواسی به درام که از کشتن مادرتون حوصله ش سر رفته بود (اما از اون قسمتی که شما سر صحنه جرم اومدید و جسدش رو با غم تو آغوش گرفتید، خیلی خوشش اومد).

و همچنین، یک فرد متمول و از خود راضی که یک داروی پودری که اصلا کوکائین نیست رو به خودشیفته ترین و ثروتمندترین افراد قلمرو میفروشه. اون واقعا به “کشتار” جمعیت برده هاش، اغلب به صورت مستقیم، علاقه داره. به عبارت دیگه، اینا آدمای پستی هستن، و شما اینجایید تا اونا رو به خاطر جنایت هاشون مجازات کنید.

بررسی Octopath Traveler 0؛ درگیری های هیجان انگیز، مکان های بی روح

یکی از نقاط ضعف بازی، طراحی محیط های کسل کننده و تکراری است. در حالی که انتظار می رود هر گوشه از دنیای بازی پر از جزئیات و جذابیت باشد، برخی از مناطق همچون غارها، حس یکنواختی را به بازیکن القا می کنند.

این تصویر یک غار ساده و بی روح را نشان می دهد که می تواند بخشی از انتقادات مطرح شده در مورد کیفیت بصری و طراحی محیطی بازی باشد.

این سری بازی هیچ وقت از نشون دادن واضح تم هاش نترسیده؛ بهترین شخصیت در Octopath Traveler 2 یک “سرمایه دار خوب” با اهداف خیریه است که در پایان بزرگ داستانش با یک موتور بخار مبارزه می کنه. Octopath Traveler 0 هم در این مورد تفاوتی نداره، بنابراین کمبود نسبی ظرافت به عمق تاثیر احساسی روایت بستگی داره.

اینجاست که 0 می درخشه. مبارزات حماسی با رئیس ها که به عنوان نقاط اوج هر فصل عمل می کنن، به اندازه کافی چالش برانگیز هستن و استفاده هوشمندانه از سیستم Boost این سری برای “شکستن” (Break) هر رئیس در لحظه مناسب، پاداش داره. واقعا هیجان انگیزه که ضعف ها رو پیدا کنی، ازشون سوءاستفاده کنی، و بعد با حملات ویژه ضربه بزنی. توانایی های پاداش تصادفی برای بسیاری از اعضای گروه هم وجود داره، که گاهی اوقات می تونن به شکل معنی داری ورق رو برگردونن. نمی تونید همیشه روی فعال شدنشون حساب کنید، اما دونستن اینکه اونا به عنوان امتیازات احتمالی وجود دارن، اهمیت انتخاب گروه مناسب رو بیشتر می کنه.

از طرف دیگه، رویارویی های عادی نسبتا آسون بودن (در حد چشم بسته). اما باز هم، تازه اول راهه. حدس می زنم این ممکنه به مرور زمان تغییر کنه.

درگیری ها در Octopath Traveler 0 بسیار پویا و هیجان انگیز هستند. هر نبرد، به ویژه با دشمنان قوی تر، نیازمند استراتژی و استفاده دقیق از توانایی های گروه است.

تصویر فوق یک دشمن را در حال اجرای مهارت قدرتمند Wild Lightning Shot نمایش می دهد که نشان دهنده عمق و جذابیت سیستم مبارزات بازی است.

مشکلات برای من فراتر از نقاط قوت داستانی و درگیری های اوج گیرنده پایان فصل ها شکل گرفتن. بزرگترین مشکل اینجاست: بررسی Octopath Traveler 0 از نظر بصری یک افت نسبت به بازی های قبلیه و حتی روی Switch 2 هم خیلی خوب اجرا نمیشه. در طول مکانیک بازسازی شهر بازی، با لگ های پراکنده مواجه شدم. در حال حاضر، این ویژگی هنوز تا حدودی ابتداییه، بنابراین این مشکلات فنی ممکنه با پیشرفت بازی بدتر بشن، و با پیچیدگی جذابیت نشون داده شده در تریلرها همخوانی نداره.

هنوز چند هفته تا عرضه بازی مونده، پس امیدوارم که تا اون موقع مشکلات برطرف بشن، اما دیدن عملکرد نامناسب در این مرحله اولیه ناامیدکننده ست. نه Octopath Traveler و نه Octopath Traveler 2 روی Switch اصلی بیشتر از یک مشکل کوچیک گاه به گاه نداشتن، و این بازی که در ابتدا روی موبایل بود حالا (البته در فرم بهبودیافته) داره به سخت افزار قوی تری میاد.

گرافیک هم یه جورایی نامشخصه (خوب و بد داره)، و انتظار ندارم که بهبود پیدا کنه. بعضی قسمت ها عالی به نظر میرسن و از دانش و تجربه Square Enix در زمینه HD-2D نهایت استفاده رو بردن. بنابراین، گیج کننده تره که بافت های محیطی اغلب کثیف و با رزولوشن پایین هستن. از اسپریت های شخصیت های بازی هم زیاد تحت تاثیر قرار نگرفتم. بازی های قبلی Octos (نسخه های کنسولی) رو اجرا کردم تا مطمئن بشم توهم نزده بودم، اما مطمئنا، یک ظاهر صیقل نشده در 0 وجود داره که واقعا من رو غافلگیر کرد.

بازی Octopath Traveler 0 شامل یک مکانیک شهرسازی نیز می شود که به بازیکنان امکان می دهد تا سکونتگاه ها را توسعه دهند. این ویژگی پتانسیل زیادی برای گسترش محتوای بازی دارد.

در این تصویر، روند قرار دادن اولین اقامتگاه در مکانیک شهرسازی بازی به تصویر کشیده شده است که نشان دهنده شروع توسعه و گسترش قلمرو بازیکن است.

چطور ممکنه این اتفاق افتاده باشه؟ خب، به احتمال زیاد بررسی Octopath Traveler 0 بر اساس Champions of the Continent ساخته شده، که هم برای دستگاه های موبایل بود و هم قبل از Octopath Traveler 2 منتشر شده بود. بنابراین، دارایی های بصری که اینجا می بینیم احتمالا در مقایسه با اون ها نسبتا قدیمی هستن. با این حال، قسمت هایی هستن که واقعا برای من بدتر از هر چیزی در بازی اول به نظر میان، بنابراین فقط مسئله مقایسه های ناعادلانه با دنباله نیست. در هر صورت، مایه تاسفه.

آیا این هم نتیجه توسعه یک ماموریت اصلی 100 ساعته در مقایسه با حدود 60-80 ساعت بازی های قبلیشه؟ شاید. اگه اینطوره، و اگه ادامه و اوج این ماجراجویی حماسی ارزش عقب گرد های قابل توجهش رو ثابت کنه، اون وقت ممکنه تصمیم بگیرم که ارزش این سازش بصری عجیب رو داره.

در حال حاضر، نمی تونم زیاد درباره عمق شخصی سازی بررسی Octopath Traveler 0، یا بزرگی لیست شخصیت هاش (گروه من هنوز فقط چهار نفره)، اوج های بالقوه بازسازی شهرش (فقط سه روستا رو جذب کردم)، یا خیلی چیزای دیگه که می تونه من رو به سمت مثبت تری سوق بده، صحبت کنم. هنوز باید دید چی میشه، اما من قطعا مشتاقم که اون لبخند موذیانه رو از روی صورت نسبتا صیقل نشده اون نمایشنامه نویس شرور و مادرکش پاک کنم.

در مجموع، Octopath Traveler 0 با جاه طلبی های فراوان و داستانی عمیق قدم به میدان گذاشته است. با وجود درگیری های جذاب و روایت های شخصیت محور، چالش هایی در زمینه کیفیت بصری و عملکرد فنی مشاهده می شود که می تواند تجربه کلی را تحت الشعاع قرار دهد. هنوز بخش های زیادی از بازی برای کشف باقی مانده و امید می رود که در ادامه، این عنوان بتواند پتانسیل کامل خود را به نمایش بگذارد و رضایت طرفداران را جلب کند.

Octopath Traveler 0 Preview: A Promising Story With Peculiar Blemishes