بنی سفدی کارگردان فیلم The Smashing Machine با بهره گیری از موفقیت چشمگیرش در حرفه بازیگری، به ویژه پس از نقش آفرینی های برجسته اش در فیلم های Oppenheimer و Licorice Pizza، به یک کارگردان بهتر تبدیل شده است. او معتقد است که حضور جلوی دوربین به او درکی عمیق تر از آسیب پذیری بازیگران می دهد و او را در ایجاد فضایی بدون فشار برای آن ها یاری می کند.
بنی سفدی می گه که کارش به عنوان کارگردان The Smashing Machine از موفقیت چشمگیرش در حرفه دومش، یعنی بازیگری، بعد از نقش آفرینی های اخیرش توی فیلم های Oppenheimer و Licorice Pizza، خیلی بهره مند شده و این تجربه او را به Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری تبدیل کرده است.
Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری؛ تأثیر بازیگری بر سبک او
سفدی بیشتر به خاطر کارگردانی مشترکش توی فیلم های درام-هیجان انگیز و پرتعلیق Uncut Gems و Good Time، و همچنین کارگردانی انفرادی The Smashing Machine – یک فیلم بیوگرافی ورزشی غیرمتعارف که دواین جانسون نقش قهرمان اولیه UFC، مارک کر رو بازی می کنه – شناخته شده. اما این فیلمساز یه حرفه رو به رشد هم جلوی دوربین داره، چون توی فیلم های کارگردان هایی مثل کریستوفر نولان، پل توماس اندرسون کارگردان Mission: Impossible و کلر دنیز بازی کرده – کاری که رویکردش رو برای کارگردانی آخرین فیلمش شکل داده و او را به یک Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری تبدیل کرده است.
“یه سری اتفاقات می افته، بعد من فکر می کنم، ‘وای، این باعث شد من بهتر عمل کنم،’” سفدی در مورد تجربیاتش توی بازیگری برای فیلمسازان افسانه ای بین وظایف کارگردانیش، در گفتگو با GamesRadar+ توضیح می ده. او معتقد است که هر نقش جدیدی به او کمک می کند تا به عنوان یک Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری، دیدگاه عمیق تری پیدا کند. “یه بار کریس [نولان] اومد پیشم و گفت، ‘باید یکی از دیالوگ های تو رو حذف کنم.’ و خیلی هم جدی بود. از دید یه کارگردان، من می گم، ‘هر کاری که لازمه بکن! مشکلی نیست!’ بعد متوجه شدم، ‘آها، وایستا، این یه موضوع مهمیه،’ اون با این سطح از توجه بهش نزدیک می شه.”
تجربیات کلیدی که Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری را شکل داد
سفدی علاوه بر بازی در نقش ادوارد تلر خائن در Oppenheimer – که در اونجا به شکلی به یاد ماندنی با امیلی بلانت، ستاره The Smashing Machine، هم بازی می شه – در فیلم Licorice Pizza، محصول 2021 پل توماس اندرسون، هم بازی می کنه؛ جایی که نقش یک سیاستمدار کاندیدای شهرداری لس آنجلس رو ایفا می کنه. همکاری با اندرسون هم به همین اندازه آموزنده بود و بنی سفدی را به یک Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری بدل ساخت. “پل یه چیزی بهم می گفت مثل این که، ‘نمی دونم می تونیم خیلی بهتر از این کار کنیم.’ اما من می تونستم یه چیز کوچولو رو بشنوم. یه حس رقابتی که وارد رابطه مون می شد. من می گم، ‘آها، می دونی چیه، بزن بریم!’”
این تجربیات متفاوت جلوی دوربین، روی رویکرد سفدی برای کارگردانی صحنه های پرکشمکش بین کر (با بازی جانسون) و داون (با بازی بلانت) در The Smashing Machine تاثیر گذاشت. سفدی می گه: “می دونم که بودن اون طرف [دوربین] یه موقعیت خیلی آسیب پذیره.” او از این درک برای تبدیل شدن به یک Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری استفاده می کند. “و باید تصمیم بگیری و نمی دونی که کار می کنه یا نه، و می خوای یکی بهت بگه که خوب عمل کردی. با داشتن اون حس ها، با خودم فکر کردم ‘خب، چطور می تونم این رو کمش کنم و کاری کنم که حس بشه هیچ فشاری نیست؟’”
برای بلانت، داشتن یک کارگردان با تجربه بازیگری تفاوت بزرگی ایجاد کرد. بلانت اشاره می کنه: “باید بگم، دوست داشتنی ترین کارگردان هایی که باهاشون کار کردم، بازیگر بودن.” “چون اون ها آسیب پذیری رو درک می کنن. تو [بنی] و جان [کراسینسکی] خیلی شبیه هم هستید. من این حس رو با جان در فیلم های Quiet Place داشتم که به محض اینکه کات می دادن، اون وارد می شد، ‘ووهو!’ می گفت و کمکت می کرد، چون اون سکوت وحشتناک هست که منتظری. ‘خوب عمل کردم؟’ و واقعاً آسیب پذیره، و هر چقدر هم که سال هاست توی این کار هستی، من هنوز می ترسم.” این دیدگاه مشترک، بنی سفدی را به یک Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری برای همکاری با بازیگرانش تبدیل کرده است.
فیلم The Smashing Machine در تاریخ 3 اکتبر در سینماها اکران می شه. تجربه Benny Safdie کارگردان بهتر با بازیگری مطمئناً به موفقیت این اثر کمک خواهد کرد.
در این مقاله بررسی کردیم که چگونه تجربه بازیگری بنی سفدی در فیلم های بزرگی مانند Oppenheimer و Licorice Pizza، دیدگاه او را در کارگردانی تغییر داده و او را به فیلمسازی بهتر برای همکاری با بازیگرانش تبدیل کرده است، به ویژه در پروژه جدیدش The Smashing Machine.
