تاریخچه فیلم های لایو اکشن Batman شامل برخی از بهترین کاراکترهای منفی Batman و بهترین ابرشرورهای تمام دوران است – و برخی شرورهایی که شاید آنقدر هم به طور محکم در این دسته برای DC جای نگیرند. در طول سال ها، فهرست فیلم های Batman مجموعه ای درخشان از بازیگرانی را تولید کرده است که شنل و ماسک را به تن کرده اند و مجموعه ای وسیع از گالری شرورهای Batman را برای مقابله با آنها فراهم کرده اند.
از آنجایی که گالری شرورهای Batman، شامل بهترین کاراکترهای منفی Batman، یکی از قوی ترین فهرست های شرور در تاریخ ابرقهرمانی است، به تصویر کشیدن این شخصیت ها مفهومی است که هم ذاتاً امیدوارکننده است و هم اگر با همان استانداردی که کمیک ها عموماً ارائه می دهDEN اجرا نشود، پر از خطر است – که در هر هشت فیلم لایو اکشن Batman به درجات مختلفی نتیجه می دهد.
Batman & Robin
فیلم «بتمن و رابین» رویکردی بسیار رنگارنگ و کارتونی به شرورهای خود داشت که تصویر زیر از مستر فریز نمادی از همین سبک است.
آرنولد شوارتزنگر در نقش Mr. Freeze در حال شلیک اشعه انجماد در Batman & Robin (1997)
این نقش آفرینی، با وجود انتقادها، به یکی از به یادماندنی ترین جنبه های فیلم تبدیل شد.
از برخی جهات، اقتباس Batman & Robin از گالری شرورهای Batman به طرز منحصر به فردی قوی است. این فیلم فهرستی از آنتاگونیست ها را به تصویر می کشد که در دنیای سینما – به خصوص در لایو اکشن – عمدتاً نادیده گرفته می شوند، با این حال Mr. Freeze، Poison Ivy و Bane همگی در طول اکران خود سهم خود را از توجه دریافت می کنند.
با این حال، این مجموعه شرورهای قابل تحسین، از جمله برخی از بهترین کاراکترهای منفی Batman، تا حدودی باعث شلوغی بیش از حد فیلم می شود و ناخواسته تضمین می کند که هیچ آنتاگونیستی زمانی را که ممکن بود برای ادای حق نقش خود نیاز داشته باشد، دریافت نمی کند. این موضوع با تصمیماتی مانند تبدیل Bane به یک موجود خشن نسبتاً یک بعدی در مقابل شخصیت باهوش تری که کمیک ها اغلب از او می سازند، تشدید می شود.
در مجموع، تصمیمات گرفته شده در مورد شرورهای Batman & Robin تا حد زیادی به توضیح نقد و بررسی های نه چندان مطلوب آن کمک می کند، حتی اگر فیلم هنوز هم ویژگی های مثبتی داشته باشد – مانند اینکه در حال حاضر تنها باری است که ما نسخه های لایو اکشن سینمایی از Mr. Freeze و Poison Ivy را پس از این همه سال دیده ایم.
Batman Forever
زوج شرور فیلم «بتمن برای همیشه»، یعنی ریدلر و دوچهره، با انرژی اغراق آمیز خود فضایی پر هرج ومرج و در عین حال سرگرم کننده را به گاتهام آوردند.
تامی لی جونز در نقش Two-Face و جیم کری در نقش Riddler در حال نگاه کردن به یک افسر پلیس (که پشتش به دوربین است) در Batman Forever
این تصویر به خوبی پویایی کمیک بوکی و پر زرق و برق میان این دو شخصیت را نشان می دهد.
انتخاب شرورهای Batman Forever برخی از بحث برانگیزترین ها در تاریخ سینمایی این قهرمان هستند، با Riddler جیم کری و Two-Face تامی لی جونز که خشم واقعی برخی بینندگان و شادی واقعی دیگران را برانگیختند. این قابل درک است، زیرا فیلم هیچ هزینه ای را برای پرداخت کامل به جنبه اغراق آمیز کمیک ها دریغ نمی کند.
از بسیاری جهات، تصمیم بحث برانگیز Batman Forever برای نادیده گرفتن بسیاری از آنچه که باعث موفقیت Batman و Batman Returns شد، از نحوه به تصویر کشیدن شرورهایش جدا ناپذیر است، به این معنی که جای تعجب نیست که این آنتاگونیست ها اغلب در بحث ها در مورد بهترین کاراکترهای منفی Batman در تمام دوران، در نظر گرفته نمی شوند.
با این اوصاف، اینکه بگوییم هیچ نکته مثبتی در مورد این به تصویر کشیدن های Riddler و Two-Face وجود ندارد، نادیده گرفتن بسیاری از جنبه های بازی ها خواهد بود. نحوه بازی پر جنب و جوش و اغراق آمیز کری و جونز در نقش آنتاگونیست هایشان، بسیاری از کمیک های کلاسیک را به شکلی بازتاب می دهد که هیچ فیلم لایو اکشن دیگری انجام نمی دهد، و دینامیک آن ها بدون شک جذاب است، حتی اگر به طور جهانی مورد علاقه نباشد.
The Dark Knight Rises
بین با بازی تام هاردی، نه تنها یک تهدید فیزیکی عظیم، بلکه یک مغز متفکر تاکتیکی بود که گاتهام را به زانو درآورد. سخنرانی او در این صحنه، نماد قدرت و تسلط کامل او بر شهر بود.
Bane (تام هاردی) خطاب به مردم گاتهام در The Dark Knight Rises سخنرانی می کند
این لحظه نشان دهنده اوج نقشه حساب شده بین برای فروپاشی ساختار اجتماعی گاتهام است.
پس از به تصویر کشیدن Bane به عنوان یک موجود خشن و عضلانی در Batman Forever، The Dark Knight Rises قادر است یک شرور دقیق تر از کمیک را ارائه دهد، به او هوش و مهارت تاکتیکی می بخشد که شخصیت را از صرفاً یک تهدید فیزیکی برای Batman، به چیزی کاملاً خطرناک تر تبدیل می کند.
با نقش آفرینی تام هاردی، Bane می تواند هم از نظر هوش و هم از نظر قدرت بدنی تأثیرگذار باشد، زیرا The Dark Knight Rises مطمئن می شود که مستقیماً از مواد منبع کمیک استفاده کند که Bane را به عنوان یک استراتژیست ماهر و شخصیتی با عمق احساسی بیشتر از آنچه اغلب در اقتباس های لایو اکشن به او داده می شود، نشان می دهد.
با این حال، The Dark Knight Rises از این رنج می برد که شرورهای اصلی آن، که می توانستند جزو بهترین کاراکترهای منفی Batman باشند، تا حدودی بحث برانگیزتر هستند، زیرا هم Bane هاردی و هم Talia Al Ghul ماریون کوتیار دارای عناصر و لحظات بحث برانگیزتری هستند، از جمله صدای Bane که بینندگان را از نظر نظراتشان تقسیم می کند، و صحنه مرگ Talia Al Ghul که به دلیل نداشتن عمق احساسی کافی مورد انتقاد قرار گرفت.
Batman Begins
مترسک با بازی کیلین مورفی، ترس را به سلاحی ملموس در گاتهام تبدیل کرد و این تصویر سوار بر اسب، کابوس های شهروندان را به واقعیت بدل کرد.
Scarecrow کیلین مورفی سوار بر اسب در Batman Begins
این شخصیت به خوبی نشان داد که چگونه ترس می تواند قدرتمندترین دشمن بتمن باشد.
هر فیلمی که یک داستان ریشه ای ابرقهرمانی باشد، در مورد شرورهایش یک معادله پیچیده برای حل کردن خواهد داشت – زیرا این نوع داستان به زور زمان بیشتری را برای قهرمان به تنهایی می طلبد. Batman Begins با قرار دادن یکی از مربیان Bruce به عنوان یک آنتاگونیست اصلی، از بیش از حد خارج کردن شرورهایش از مرکز توجه اجتناب می کند، اما این یک راه حل کامل نیست.
Ra’s Al Ghul یکی از نادیده گرفته شده ترین بهترین کاراکترهای منفی Batman در تمام دوران است، و بنابراین دیدن او به عنوان اولین دشمن اصلی کریستین بیل جذاب است. به همین ترتیب، تصمیم Batman Begins برای نمایش Scarecrow به عنوان یکی از اولین جنایتکاران با لباس مبدل Batman، با توجه به اینکه هم Crane و هم Wayne بر ایجاد ترس به روش های مختلف متمرکز هستند، عالی است.
Batman Begins شرورهای متعدد خود را به خوبی متعادل می کند، همچنین به شرورهای فرعی مانند کارمین فالکون، آرنولد فلاس، و ویکتور زاساز زمان اختصاص می دهد، که به طرز تحسین برانگیزی نه تنها نسخه سه گانه از گاتهام را بسط می دهد – اگرچه این واقعیت که باید این دنیا را پایه ریزی کند به این معنی است که شاید مجبور باشد کمی کمتر بر دشمنانی که آشکار می کند تمرکز کند.
Batman
رویارویی نمادین بتمن مایکل کیتون و جوکر جک نیکلسون در فیلم 1989، استانداردهای جدیدی برای فیلم های کمیک بوکی تعریف کرد.
Batman (کیتون) Joker (نیکلسون) را از یقه گرفته است در Batman (1989)
این تقابل بین نظم و هرج ومرج، هسته اصلی داستان را شکل داد و میراثی ماندگار بر جای گذاشت.
بدون Batman، مشخص نیست که آیا امپراتوری سینمایی صلیبی کلاهدار تا این اندازه که امروز هست، رشد می کرد یا خیر – و این تا حد زیادی به دلیل نحوه به تصویر کشیدن جذابیت منحصر به فرد Joker به عنوان یک آنتاگونیست توسط فیلم است، با شاهزاده دلقک جنایت جک نیکلسون که در شخصیت پردازی و نقشه هایش فراتر از زندگی بود.
بسیار مناسب است که اولین فیلم لایو اکشن بزرگ Batman، داستان رقابت حماسی بین Batman و Joker بوده است، و این داستان به شخصیت های اصلی آن اجازه می دهد تا بر تفاوت هایشان تأکید کنند، و نحوه تفکر و درک مخاطبان از هر دوی آنها را از این پس تعریف می کند.
در حالی که Batman سال 1989 از نظر جایگاهش در فیلم شناسی Dark Knight بدون شک مهم است، این تنظیمات در نهایت به این معنی است که این فیلم به اندازه سایر آثار در کاتالوگ، به گالری شرورهای Batman نمی پردازد، اگرچه این انتخاب به وضوح از نظر نقدها و میراث آن نتیجه داد.
The Batman
ریدلر در فیلم «بتمن» محصول 2022، از یک شخصیت کمیک بوکی به یک قاتل زنجیره ای الهام گرفته از زودیاک تبدیل شد که با معماهایش، فساد گاتهام را افشا می کرد.
Riddler پل دانو، زندانی در Arkham Asylum، توسط Batman در The Batman (2022) بازجویی می شود
این صحنه بازجویی، اوج تنش روانی میان بتمن و این نسخه ترسناک از ریدلر است.
مدت زمان 176 دقیقه ای The Batman به سادگی به موفقیت بزرگی دست می یابد: تبدیل دو تا از شرورهای Batman، از جمله برخی از بهترین کاراکترهای منفی Batman، که به طور سنتی خنده دارترین محسوب می شوند، به آنتاگونیست های واقع گرایانه و خشن در دنیای خود. در طول تاریخ کمیک و روی پرده خود، هم Riddler و هم Penguin اغلب به عنوان شخصیت هایی تا حدودی عجیب و غریب تر توصیف شده اند، حتی با وجود اینکه هر دو داستان های تیره تری دارند.
با وجود اینکه این تاریخچه ارائه نسخه های قانع کننده ای از این دو شرور را در یک دنیای جدی تر و واقع گرایانه تر دشوارتر می کند، The Batman هر دو شخصیت را به گونه ای به تصویر می کشد که به آنها اجازه می دهد به طور قابل توجهی بازآفرینی شوند در حالی که به عناصر اصلی شخصیت هایشان و منبعی که فیلم از آن الهام می گیرد، وفادار می مانند.
Riddler در The Batman به میزان قابل توجهی تاریک ترین نسخه لایو اکشن سینمایی این شخصیت است که وجود دارد، و این ذاتاً با داستان و ریسک های آن مطابقت دارد، در حالی که به پل دانو اجازه می دهد تا نسخه خود از ادوارد نشون را به قلمرو یک قاتل زنجیره ای خشن اما بدون شک جذاب ببرد، با تله های مرگ آور شوم خود برای کسانی که خشم او را برانگیخته اند.
در حالی که سریال The Penguin تصویری بسیار عمیق تر از از کاب و مسیر او از کودکی مشکل دار تا سلطان جنایت گاتهام ارائه می دهد، The Batman کار خوبی در به حرکت درآوردن چرخ های داستانی او انجام می دهد، با کالین فارل که ظرافت و جذابیت زیادی به شخصیتی که می توانست یک بعدی باشد، اضافه می کند.
واقع گرایی The Batman با حضور کارمین فالکون – رئیس خانواده جنایتکار فالکون – به عنوان یک شرور اصلی در فیلم تکمیل می شود، که دنیای آن را بیشتر واقع گرایانه می کند و به داستان های Batman، Catwoman، Penguin و Riddler با گره زدن همه آنها به این رئیس جنایتکار و تاریخ تاریک او، جذابیت بیشتری می بخشد.
Batman Returns و فهرست بهترین کاراکترهای منفی Batman
تیم برتون در «بازگشت بتمن» نسخه ای گوتیک و تراژیک از پنگوئن را به نمایش گذاشت که توسط دنی دویتو به شکلی فراموش نشدنی ایفا شد.
منبع: Warner Bros.
این portrayal از پنگوئن، همزمان هم دلسوزی برانگیز و هم ترسناک بود و به یکی از نمادین ترین شرورهای سینمایی بتمن تبدیل شد.
Catwoman و Penguin دو شرور Batman هستند که به تصویر کشیدن آنها به گونه ای که واقعاً مخاطبان را جذب کند، دشوارتر است. به عنوان شخصیتی که اغلب در هر داستانی که ظاهر می شود بین شرور بودن و قهرمان بودن در نوسان است، Catwoman یک شخصیت ذاتاً پیچیده است که روابط عاشقانه اش با Batman، اهمیت به تصویر کشیدن صحیح او را دوچندان می کند.
Penguin به طور همزمان یکی از شرورهای به ظاهر کمتر تهدیدآمیز Batman است، و همچنین از بسیاری جهات یکی از خطرناک ترین آنتاگونیست های اوست – مفهومی که بیان آن دشوار است با توجه به اینکه او ذاتاً به اندازه Bane یا Killer Croc تأثیرگذار نیست. با این حال، Batman Returns موفق می شود هر دو این شخصیت های پیچیده DC را به درستی به تصویر بکشد.
سلینا کایل میشل فایفر مسلماً یکی از بهترین به تصویر کشیدن های Catwoman در تمام دوران روی پرده است – که رمز و راز و پتانسیل قهرمانانه او را با یک برداشت آشفته و غیرقابل پیش بینی از شخصیت متعادل می کند – و ازوالد کاپلپات دنی دویتو به همان اندازه به طرز گوتیکی تهدیدآمیز، و به طرز دلپذیری و کارتونی کمیک بوکی در نقشه ها و ابزارهایش است.
در حالی که به تصویر کشیدن Joker در Batman اصلی نیز چیز خاصی است، دامنه گسترده تر آنتاگونیست ها و به تصویر کشیدن موفق برخی از شخصیت های دشوارتر در Batman Returns، به آن برتری نسبت به سلف خود می دهد هنگامی که صرفاً به نحوه اقتباس گالری شرورهای Batman و معرفی بهترین کاراکترهای منفی Batman توسط هر دو فیلم روی پرده نگاه می کنیم.
The Dark Knight؛ معرفی بهترین کاراکترهای منفی Batman
جوکر با بازی هیث لجر، نه تنها یک شرور، بلکه یک نیروی آشوب مطلق بود که فلسفه بتمن را به چالش کشید. این تصویر، لحظه نمادین حضور او در خیابان های گاتهام را ثبت کرده است.
هیث لجر با گریم و لباس کامل Joker در خیابان های شهر گاتهام در The Dark Knight
این نقش آفرینی برنده اسکار، برای همیشه جایگاه جوکر را به عنوان یکی از بزرگترین شرورهای تاریخ سینما تثبیت کرد.
با توجه به اینکه The Dark Knight شامل یکی از تحسین شده ترین نقش آفرینی های شرور Batman در تمام دوران است، یکی از نادیده گرفته شده ترین نقش آفرینی های شرور Batman در تمام دوران، و بازگشت برداشت دلپذیر کیلین مورفی از Scarecrow، شاید تعجب آور نباشد که می توان آن را بهترین فیلم Batman در تاریخ و یکی از 10 فیلم ابرقهرمانی که شاهکار از همان ابتدا بودند دانست.
نقدهای درخشان درباره برداشت هیث لجر از Joker واقعاً در آزمون زمان سربلند بیرون آمده اند. بازبینی شرور پر انرژی و دیوانه وار او – که می تواند سرگرم کننده و در عین حال ترسناک، به طرز وحشتناکی غیرقابل پیش بینی، و واقعاً کشنده باشد – بیش از یک دهه بعد نیز به همان اندازه لذت بخش و جذاب است.
با این اوصاف، دیگر آنتاگونیست های The Dark Knight اغلب به دلیل اینکه Joker لجر چقدر به طرز چشمگیری خوب است، کمتر مورد توجه قرار می گیرند. Two-Face آرون اکهارت بخش کلیدی داستان فیلم و تراژدی های اصلی آن است، و سیر نزولی پیوسته او تضاد بزرگی با داستان Joker ایجاد می کند که هر دوی آنها را تقویت می کند.
اینها را با حضورهای افتخاری Scarecrow کیلین مورفی که به طرز مناسبی ترسناک و در عین حال کاملاً واقع گرایانه است، ترکیب کنید، و فهرست شرورهای Batman در The Dark Knight در چند جهت مختلف نسبت به همتایان سینمایی خود برتری کسب می کند، و آن را به عنوان بهترین فیلم Batman در تمام دوران از نظر شرورهای فیلم تثبیت می کند.
در نهایت، تاریخ سینمایی بتمن نشان می دهد که قدرت یک فیلم از این مجموعه، به شدت به کیفیت و عمق دشمنانش وابسته است. از هرج ومرج رنگارنگ گرفته تا آشوب روان شناختی، هر شرور آینه ای برای جنبه ای از خود بتمن و شهر گاتهام بوده است و این تقابل ها هستند که میراث ماندگار شوالیه تاریکی را بر پرده سینما شکل داده اند.
