فیلم های Transformers ساخته مایکل بِی اکثراً نقدهای منفی دریافت کردند، اما نکات مثبت دنباله های Transformers زیادی وجود دارد که از آن ها متنفر نیستیم. بِی اولین فیلم Transformers خود را در سال 2007 ساخت و این فیلم یک اکشن جذاب در مورد خط تولید اسباب بازی های Hasbro بود که درباره ربات هایی به نام Autobots بود که به وسایل نقلیه تبدیل می شدند و با Decepticons شرور مبارزه می کردند.
با این حال، در حالی که فیلم اول امتیاز نسبتاً مثبت 57% را در Rotten Tomatoes دریافت کرد، چهار دنباله مایکل بِی توسط منتقدان فاسد (Rotten) رتبه بندی شدند، به طوری که سه مورد از این فیلم ها حتی به 20% هم نرسیدند. اما، با وجود این نقدها، نکات مثبت دنباله های Transformers وجود دارد که ثابت می کند این فیلم ها آن قدرها هم بد نیستند که به نظر می رسند.
نکات مثبت دنباله های Transformers؛ صحنه های نبرد بهتر
صحنه های اکشن در دنباله ها به مراتب پویاتر و واضح تر از فیلم اول شدند و جزئیات انفجارها و درگیری ها به خوبی به نمایش درآمدند.
سم و میکائلا در Transformers: Revenge of the Fallen از یک انفجار همراه با نیروهای نظامی فرار می کنند.
مهمترین پیشرفت نسبت به فیلم اول Transformers صحنه های نبرد بود. در آن فیلم اول، صحنه های نبرد از تکنیک دوربین لرزان (shaky cam) زیادی استفاده می کرد و Autobots و Decepticons همگی شبیه به هم به نظر می رسیدند که دنبال کردن صحنه های مبارزه بزرگ را بسیار دشوار می کرد. طرفداران شکایت کردند و مایکل بِی این مشکل را در دنباله ها برطرف کرد.
در واقع، بِی به حرف طرفداران گوش داد. او بیشتر فیلم برداری با دوربین لرزان را حذف کرد و مطمئن شد که Autobots و Decepticons را متمایزتر طراحی کند تا طرفداران بتوانند نبردها را راحت تر دنبال کنند. در حالی که نبرد لس آنجلس در فیلم اول باورنکردنی بود، مبارزات عظیم در دنباله ها به لطف این تغییرات حتی بهتر شدند.
Autobots و Decepticons عالی به نظر می رسیدند
طراحی دقیق و باشکوه Optimus Prime در فیلم های بعدی، یکی از جنبه های بصری برجسته این مجموعه بود که قدرت و ابهت این شخصیت را به خوبی منعکس می کرد.
Optimus Prime که رو به راست ایستاده و چشمانش در Transformers: The Last Knight می درخشد.
همانطور که اشاره شد، مایکل بِی کمک کرد تا Autobots و Decepticons در نکات مثبت دنباله های Transformers راحت تر از هم قابل تشخیص باشند و این به صحنه های اکشن کمک کرد. فیلم اول به وضوح به Optimus Prime و Bumblebee اجازه داد تا بدرخشند، اما بقیه تا حدودی با هم ترکیب می شدند. این در دنباله ها مشکلی نبود.
فیلم اول ورود Autobots به زمین و نبرد آن ها با Decepticons را نشان داد. با این حال، دنباله ها واقعاً شخصیت های مورد علاقه طرفداران را معرفی کردند و بِی تضمین کرد که همه آن ها باورنکردنی به نظر برسند. این از نکات مثبت دنباله های Transformers بود که فیلم دوم Autobots مانند Sideswipe، Jolt و Arcee را معرفی کرد، در حالی که فیلم های بعدی Topspin، Crosshairs و موارد دیگر را اضافه کردند.
Decepticons نام هایی مانند Grindor، Shockwave، Laserbeak، Stinger، Onslaught و Shatter را اضافه کردند. با این حال، بهترین چیز اضافه کردن موجودات ترکیبی بسیار جالب بود، مانند Devastator در Revenge of the Fallen، Dinobots در Transformers: The Last Knight، که منجر به معرفی Maximals در فیلم های پس از بِی شد.
این یکی از مواردی است که نکات مثبت دنباله های Transformers مایکل بِی در آن عالی عمل کردند – ارائه شخصیت های کلاسیکی که طرفداران فرنچایز همیشه می خواستند در اکشن زنده و روی پرده بزرگ ببینند.
موسیقی متن Transformers؛ Revenge of the Fallen
همراه با این تصاویر اکشن قدرتمند، موسیقی متن فیلم نیز به یکی از نقاط قوت آن تبدیل شد و هیجان صحنه ها را دوچندان کرد.
Optimus Prime در حال هدف گیری با توپ خود در Transformers: Revenge of the Fallen.
Transformers: Revenge of the Fallen تنها فیلمی بود که مایکل بِی حتی از آن خوشش نیامد. این به این دلیل بود که این فیلم در زمانی در حال توسعه بود که اعتصاب انجمن نویسندگان آمریکا در سال های 2007-2008 تولید فیلم را متوقف کرد. بِی گفت که مجبور شده است فیلمی را بر اساس چیزی بیش از یک ایده 14 صفحه ای بسازد.
در حالی که بِی این فیلم را “مزخرف” نامید، او کارهای زیادی برای بهبود فرنچایز انجام داد، با وجود فیلم نامه بد. در فیلم برداری صحنه های نبرد، و همچنین در طراحی متمایزتر Autobots و Decepticons، پیشرفت هایی وجود داشت. این ها از جمله نکات مثبت دنباله های Transformers بودند. یک پیشرفت دیگر هم بود، و آن موسیقی بود.
فیلم اول دارای موسیقی متنی از استیو جابلونسکی بود، که استادش، هانس زیمر، به او در آهنگسازی کمک کرده بود. با این حال، این فیلم همچنین از موسیقی های محبوب تری استفاده می کرد و عالی بود. جابلونسکی از یک گروه 71 نفره استفاده کرد، اما بِی همچنین آهنگ هایی از Linkin Park را نیز مجوز گرفت.
اولین فیلم Transformers با لحظه ای بی نظیر و با آهنگ “What I’ve Done” به پایان رسید. با این حال، در دنباله اوضاع بهتر بود، زیرا هانس زیمر و استیو جابلونسکی آهنگ “New Divide” از Linkin Park را گرفتند و تفاسیر مختلفی از آن را در سرتاسر موسیقی متن خود با اثری قابل توجه ارائه دادند.
استفاده از Linkin Park برای چیزی فراتر از لحظات موسیقی متن، درخشان بود و درخشش زیادی به موسیقی متن واقعی اضافه کرد که فیلم اول فاقد آن بود.
جان تورتورو نقش خود را به خوبی درک کرد
شخصیت سیمور سیمونز با بازی جان تورتورو، عنصری کمدی و اغراق آمیز را به فیلم ها اضافه کرد که کاملاً با حال و هوای کلی مجموعه هماهنگ بود.
جان تورتورو در Transformers: Revenge of the Fallen لبخند می زند.
بازیگران شناخته شده متعددی در نقش های فرعی در فیلم های Transformers حضور داشتند. اگر از شخصیت های اصلی که توسط شیا لابوف، مگان فاکس و مارک والبرگ بازی شدند بگذریم، نام های بزرگی در میان بازیگران وجود دارد. نام هایی مانند برنی مک، رین ویلسون، جان مالکوویچ، آلن تودیک و جاش دوهامل همگی عالی بودند.
با این حال، این فیلم ها بر اساس اسباب بازی ها ساخته شده بودند، و هدف اصلی ارائه اکشنی بود که می توانست به فروش بیشتر این اکشن فیگورها به کودکان کمک کند. این فیلم ها هرگز قرار نبود بیش از حد جدی گرفته شوند، زیرا این مجموعه ای درباره ربات هایی است که می توانند به وسایل نقلیه تبدیل شوند و در نبردهای مضحک و عظیم با یکدیگر مبارزه کنند.
اگر یک بازیگر برنده جایزه نقش خود را به خوبی درک کرد، آن جان تورتورو بود. او در فیلم اول به عنوان یک مامور ویژه پارانویید Sector 7 ظاهر شد که به دنبال Autobots، سم ویتویکی و میکائلا بارنز بود. با این حال، وقتی او در دنباله ها بازگشت، واقعاً درک کرد که وضعیت شخصیتش چقدر مضحک است.
سیمور سیمونز در Transformers: Revenge of the Fallen، Transformers: Dark of the Moon و Transformers: The Last Knight به متحد سم و Autobots تبدیل شد. او از یک مامور به مردی تبدیل شد که در دنباله اول با مادرش یک قصابی را اداره می کرد، در دنباله دوم یک نویسنده بود و سرانجام یک گوشه نشین در کوبا شد.
بازیگران Transformers در فیلم های مایکل بِی همیشه فراز و نشیب داشتند. در حالی که نام هایی مانند استنلی توچی و جاش دوهامل همیشه دقیق عمل می کردند، اغلب به نظر می رسید بازیگرانی مانند آنتونی هاپکینز و کلسی گرامر فقط برای گرفتن چک حقوقشان حضور داشتند. اما عملکرد تورتورو یکی از نکات مثبت دنباله های Transformers بود و اجرای اغراق آمیز او استادانه بود.
نبرد شیکاگو در Transformers؛ Dark of the Moon
این نبرد حماسی در شیکاگو، فرصتی برای درخشش شخصیت های اصلی مانند Optimus Prime فراهم کرد و به یکی از به یادماندنی ترین سکانس های اکشن کل مجموعه تبدیل شد.
Optimus Prime با سلاح های کشیده در Transformers Dark of the Moon ایستاده است.
صحنه های نبرد باورنکردنی در فیلم های Transformers وجود داشته است، و بهترینِ بهترین ها در دنباله، Transformers: Dark of the Moon بود. مایکل بِی پس از انتقادات شدیدی که برای Transformers: Revenge of the Fallen متحمل شده بود، چیزهای زیادی برای اثبات در این فیلم داشت. او به خوبی جبران کرد.
پس از کسب امتیاز 19% در Rotten Tomatoes برای اولین دنباله خود، با 57% از سوی تماشاگران، Transformers: Dark of the Moon امتیاز منتقدان 35% در Rotten Tomatoes و امتیاز تماشاگران 55% را دریافت کرد. یکی از مواردی که تحسین زیادی را برانگیخت، نبرد شیکاگو بود. این بهترین پایان بندی هر فیلم لایو-اکشن Transformers در این فرنچایز بود.
نبرد شیکاگو یک ساعت پایانی Transformers: Dark of the Moon را شامل می شود. بهترین بخش آن ترکیب شخصیت های انسانی درگیر در نبرد و ربات هایی بود که به یکدیگر حمله می کردند، و همه چیز عالی کار کرد.
برخلاف فیلم های دیگر، از جمله فیلم اصلی Transformers، انسان ها واقعاً در این نبرد اوج اهمیت داشتند. این شامل هر شخصیت انسانی می شد، و نه فقط سم ویتویکی. همچنین در اینجا یک دشمن انسانی به نام دیلن (پاتریک دمپسی) وجود داشت که خدمتگزار Decepticons بود.
با این حال، این فیلمی درباره ربات های غول پیکر است، و هر Transformer اصلی لحظه ای برای درخشیدن در نبرد شیکاگو پیدا می کند. Bumblebee تقریباً در مقابل سم اعدام می شود، و تماشاگران واقعاً تأثیر عاطفی این صحنه را احساس کردند. ورود دیرهنگام Optimus Prime به نبرد یک لحظه هیجان انگیز بود.
حتی سایر Autobots همگی لحظات بزرگی دارند. Shockwave انتقال Cybertron به زمین را متوقف می کند. Wheelie و Brains یک کشتی Decepticon را خراب کردند و سپس جان Bumblebee را نجات دادند. صحنه ای که Ironhide و Sideswipe با Dreads می جنگند، به راحتی یکی از بهترین لحظات بود. کل صحنه فوق العاده بود.
مایکل بِی برای ساخت این نوع فیلم ها به دنیا آمده بود
پوسترهای فیلم ها نیز به خوبی نشان دهنده تمرکز مایکل بِی بر اکشن های عظیم و شخصیت های رباتیک محبوب بود، فرمولی که موفقیت تجاری این مجموعه را تضمین کرد.
Optimus Prime و Bumblebee روی پوستر Transformers: Revenge of the Fallen.
مایکل بِی برای ساخت این فیلم های اکشن پرهزینه به دنیا آمده بود. حتی با وجود نقدهای ضعیف، فرنچایز Transformers در مجموع 5.8 میلیارد دلار در گیشه فروش داشته است که نشان دهنده تسخیر باکس آفیس توسط این مجموعه است و ثابت می کند طرفداران می خواستند این نبردهای ربات های غول پیکر را ببینند. علاوه بر پول زیاد در گیشه، چیزهای بیشتری هم در این باره وجود دارد.
اولین فیلم Transformers، با وجود پذیرش انتقادی بالاتر، دومین کمترین فروش جهانی را در میان فیلم های مایکل بِی داشت. Transformers: Dark of the Moon و Transformers: Age of Extinction، با وجود نقدهای ضعیفشان، به ترتیب 1.123 میلیارد و 1.104 میلیارد دلار فروش داشتند.
این واقعاً نشان می دهد که مایکل بِی در ساخت این فیلم ها چقدر خوب است و چگونه طرفداران برای او صف می کشند وقتی به فیلم های Transformers پس از بِی نگاه می کنیم. Bumblebee، با وجود اینکه از هر چیزی که بِی ساخته بود بهتر بود، تنها 464 میلیون دلار فروش داشت، اولین فیلم لایو-اکشن که از مرز 500 میلیون دلار عبور نکرد.
Transformers: Rise of the Beasts فیلمی بود که بسیاری از کارهایی را که مایکل بِی در فیلم هایش انجام داد، انجام داد، اما حتی ناامیدکننده تر بود. با وجود معرفی Maximals، این اکران تنها 439 میلیون دلار در گیشه فروش داشت. انیمیشن Transformers One بهترین فیلم در این فرنچایز بود، و تنها 128 میلیون دلار فروش داشت.
فیلم های Transformers مایکل بِی از نظر منتقدان شکست خورده بودند، اما آنچه طرفداران واقعاً می خواستند از فیلم های این فرنچایز ببینند را ارائه دادند. او اکشن عالی، ربات های رنگارنگ و صحنه های نبرد انفجاری داشت. این ها همه از نکات مثبت دنباله های Transformers بودند. او به اندازه کافی درام انسانی اضافه کرد، اما هرگز از نقطه فروش اصلی خود غافل نشد — ربات های مبدل.
مایکل بِی ممکن است در حال برنامه ریزی برای بازگشت به فرنچایز Transformers باشد، و در حالی که فیلم هایش هرگز مورد علاقه منتقدان نبودند، مخاطبان آنچه را که دیدند دوست داشتند. جالب خواهد بود که ببینیم آیا فیلم جدید موفق می شود یا خیر، اما همانطور که او با دنباله هایش نشان داد، حتی فیلم های بد او نیز در گیشه بهتر از تقریباً هر چیز دیگری عمل می کنند.
در نهایت، فیلم های Transformers مایکل بِی، فارغ از ارزش گذاری منتقدان، توانستند تجربه ای سینمایی مملو از اکشن های خیره کننده، طراحی های بصری جذاب و نبردهای رباتیک عظیم را به مخاطبان ارائه دهند. این عناصر، از بهبود صحنه های مبارزه گرفته تا معرفی شخصیت های جدید و دوست داشتنی، فرمولی را ساختند که با وجود ضعف های داستانی، تماشاگران را به سینماها کشاند و این مجموعه را به یک غول تجاری تبدیل کرد.
6 Things We Don’t Hate About Michael Bay’s Transformers Sequels
