پس از 20 سال، Star Wars بالاخره توضیح داد چرا استاد یودا هرگز شانسی در برابر پالپاتین نداشت. دوئل بین Darth Sidious و استاد یودا یکی از نقاط برجسته کل سه گانه پیش درآمد بود؛ اگرچه یودا یکی از قوی ترین جِدای ها بود، خود را تحت فشار یافت.
رمان نویسی Matt Stover از Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith آن را به طرز شگفت انگیزی بیان می کند. در آن، یودا به یک حقیقت تکان دهنده پی می برد؛ «که او، نماد نور، استاد اعظم Order Jedi، سرسخت ترین، بی نقص ترین، و ویرانگرترین دشمنی که تاریکی تاکنون شناخته بود… فقط- آن را- نداشت.» این لحظه به درک بهتر راز شکست Yoda از Palpatine کمک می کند.
در حالی که درست است یودا دومین تعداد بالای میدی-کلریان را در میان جِدای ها (پس از Anakin) داشت، این نظرات شاید کمی بیشتر از هر چیز دیگری غرور او را نشان می دهند. Star Wars: The Clone Wars ثابت کرد که یودا صرفاً جنبه تاریک خود را سرکوب کرده بود، و او نماد نور نبود – بلکه یک فرد پیچیده به خودی خود بود. این سرکوب درونی، نقش مهمی در راز شکست Yoda از Palpatine ایفا کرد.
با این حال، با تمام قدرتی که یودا داشت، دلیل اصلی راز شکست Yoda از Palpatine چه بود؟
پالپاتین چیزی فراتر از یک لرد Sith بود و همین، راز شکست Yoda از Palpatine بود
تصویر زیر، امپراتور پالپاتین را در اوج قدرت خود نشان می دهد، نمادی از تاریکی مطلق که یودا با آن روبرو بود.
این چهره، که در فیلم Return of the Jedi به تصویر کشیده شده، تجسم فیزیکی جنبه تاریک است که بر کهکشان تسلط یافت.
یودا تنها کسی نبود که خود را نماد یکی از جنبه های Force می دانست. پالپاتین نیز همین تصور را درباره جنبه تاریک داشت؛ «هیچ قدرتی در Force وجود ندارد که مال من نباشد،» او به Darth Vader در گزیده ای از کتاب Adam Christopher’s Master of Evil آموخت، «زیرا من خود جنبه تاریک هستم.»
یودا به خودش دروغ می گفت وقتی خود را نماد نور می دانست، زیرا حتی او نیز تاریکی درونی خود را داشت. او در مقطعی در طول Clone Wars با آن روبرو شد، با نسخه سایه ای از خودش که هر چیزی را که سرکوب کرده بود، نشان می داد و به سختی آن را شکست داد. اما هیچ مدرکی دال بر دروغگویی پالپاتین وجود ندارد. این حقیقت به روشنی بیانگر جنبه ای مهم از راز شکست Yoda از Palpatine است.
پالپاتین کاملاً و به طور کامل جنبه تاریک بود، و به هیچ وجه قابل رستگاری نبود. او هرگز هیچ اثری از عشق، دلسوزی، امید، یا هیچ یک از آن انگیزه هایی که از جنبه نور نشأت می گیرد، نشان نداده است. او مطمئناً زمانی یک انسان فانی بود، اما تاریکی درونی خود را پذیرفته و اجازه داده بود که هر اثری از نور را نابود کند. این طبیعت غیرقابل رستگاری، یکی از عوامل کلیدی در راز شکست Yoda از Palpatine بود.
پالپاتین از تسلط جنبه تاریک سود برد
پوشش جنبه تاریک مدت ها پیش از زمان Revenge of the Sith بر کهکشان افتاده بود. ما از داستان های اخیر که در طول High Republic Era روایت شده اند، می دانیم که تسلط جنبه تاریک توانایی جِدای ها را برای استفاده از Force کاهش می دهد؛ درد، خشم، اندوه و غضب در سراسر Force طنین انداز می شوند و هر جِدای را تضعیف می کنند. این تسلط جنبه تاریک، عمیقاً بر راز شکست Yoda از Palpatine تأثیر گذاشت.
عکس این قضیه مطمئناً برای Sith ها صادق است. همانطور که کهکشان به سمت جنبه تاریک متمایل می شود، هر Sith – به خصوص کسی که واقعاً نماد جنبه تاریک است – ناگزیر در می یابد که استفاده از Force برایش آسان تر می شود. Clone Wars شاهد بلعیده شدن کهکشان توسط خشونت و خونریزی، اندوه و از دست دادن بود، به این معنی که پالپاتین در قوی ترین حالت خود بوده است.
کاهش «قدرت» در Force به شمارش میدی-کلریان ها و غیره بسیار آسان است. اما پالپاتین قوی بود زیرا جنبه تاریک قوی بود، زیرا یودا آن نمادی نبود که خودش فکر می کرد، و زیرا Darth Sidious کل کهکشان را به سوختی تبدیل کرده بود که از آن استفاده می کرد. جای تعجب نیست که یودا نتوانست او را در Star Wars prequels متوقف کند. سرنوشت او شکست و تبعید بود، برخلاف داستان هایی که در آن نویسندگان تلاش می کنند تا نجات شخصیت ها تضمین شود.
در نهایت، شکست یودا نه تنها به دلیل قدرت بیشتر پالپاتین، بلکه به دلیل یک ضعف اساسی در فلسفه جدای ها و غرور خود یودا بود. پالپاتین از تاریکی کهکشان نیرو می گرفت، در حالی که همان تاریکی، نور جدای ها را تضعیف می کرد و این نبرد را پیش از آنکه آغاز شود، به نفع سیدیوس رقم زده بود.
Star Wars Reveals the Shocking Truth About Yoda’s Defeat to Palpatine
