چگونه نقش The Man With No Name توسط کلینت ایستوود به تغییر وسترن برای همیشه کمک کرد؟

کلینت ایستوود با نقشش به عنوان The Man with No Name در وسترن اسپاگتی Dollars Trilogy اسم و رسمی برای خودش در ژانر وسترن دست و پا کرد. البته این اولین ورودش به دنیای وسترن ها نبود. ایستوود ستاره یک سریال تلویزیونی وسترن بود، و اون سریال بهش فهموند که باید شخصیت های وسترنش رو تغییر بده. برای دهه ها، جان وین تعریف می کرد که یک قهرمان وسترن چه شکلیه. وین نقش قهرمان های خشن و با نقص رو بازی می کرد، اما در نهایت، اونا همیشه آدم های خوبی بودن که با آدم های بد مبارزه می کردن. کلینت ایستوود نقطه مقابل جان وین بود، و این با شخصیت The Man With No Name تغییر وسترن کاملا مشهود بود. در نهایت، ایستوود ژانر وسترن رو برای همیشه بهتر کرد.

قبل از اینکه نقشش رو در A Fistful of Dollars قبول کنه، کلینت ایستوود در سریال تلویزیونی Rawhide بازی می کرد. در این سریال تلویزیونی، ایستوود برای هفت فصل از هشت فصل برنامه نقش رمرد رودی یاتس رو بازی می کرد، قبل از اینکه در فصل آخر به نقش کوچکتری به عنوان سرپرست کاروان نقل مکان کنه. با این حال، تا زمانی که اون نقش تموم شد، ایستوود از نقشش متنفر شده بود.

The Man With No Name تغییر وسترن در انتخاب نقش کلینت ایستوود

در این تصویر نمادین، کلینت ایستوود تجسمی از شخصیت آرام و کاریزماتیک خود را به نمایش می گذارد.

این صحنه، کلینت ایستوود را در A Fistful of Dollars نشان می دهد که اسلحه به دست دارد و به خوبی نمایانگر چگونگی شکستن قالب های وسترن سنتی توسط اوست.

در کتاب هوارد هیوز به نام Aim for the Heart: The Films of Clint Eastwood، این بازیگر گفت که از نقشش در Rawhide خسته شده و دیگه نمی خواد اون نوع شخصیت رو بازی کنه. در Rawhide، اون یک شخصیت قهرمان واقعی رو بازی می کرد که در ژانر وسترن به عنوان یک “White Hat” (کلاه سفید) شناخته می شد.

“در Rawhide واقعا از بازی کردن نقش قهرمان کلاه سفید سنتی خسته شدم. قهرمانی که پیرزن ها و سگ ها رو می بوسید و با همه مهربون بود. تصمیم گرفتم که وقتش رسیده یک ضدقهرمان باشم.”

این چیزی بود که اون وقتی قبول کرد در A Fistful of Dollars بازی کنه، درخواستش بود. اون می خواست مطمئن بشه که شخصیتش از نظر اخلاقی خاکستریه و به هیچ وجه یک آدم خوب به معنای واقعی کلمه نیست. اون همچنان شخصیت اصلی و قهرمان داستان بود، اما مردی با اخلاقیات قابل تامل بود که خودش رو در حال انجام کارهای خوب پیدا می کرد.

در A Fistful of Dollars، ایستوود برای اولین بار نقش The Man with No Name رو در بازسازی آزادی از فیلم Yojimbo آکیرا کوروساوا بازی کرد. در این فیلم، اون یک غریبه بود که به شهری کوچک رسید و ساکنین رو از دست خانواده های قاچاقچی رقیب نجات داد. اون نجات دهنده اون ها بود، اما به هیچ وجه یک قهرمان وسترن سنتی نبود. The Man With No Name تغییر وسترن را آغاز کرد.

کلینت ایستوود توضیح می دهد که چه چیزی The Man with No Name رو عالی می کند

تصویری دیگر از ایستوود در نقش مانکو، که پیچیدگی های شخصیت ضدقهرمان او را بیشتر آشکار می کند.

حضور کلینت ایستوود در نقش مانکو در For a Few Dollars More، مهر تاییدی بر انقلابی بود که در ژانر وسترن ایجاد کرد.

کلینت ایستوود دو بار دیگه در نقش The Man with No Name ظاهر شد، ابتدا در For a Few Dollars More و سپس در The Good, the Bad and the Ugly. باید توجه داشت که اینها سه شخصیت متفاوت هستند که فقط ویژگی های The Man with No Name رو به اشتراک می گذارند، اما در اشکال و موقعیت های متفاوت. این نقش ها تاثیر عمیقی بر The Man With No Name تغییر وسترن داشتند.

در For a Few Dollars More، The Man with No Name یک جایزه بگیر در تعقیب یک دزد بی رحم به نام اِل ایندیو بود. در The Good, the Bad and the Ugly، The Man with No Name یک هفت تیرکش بود که با دو مرد دیگه برای پیدا کردن مخفیگاهی از طلای کنفدراسیون در طول جنگ داخلی آمریکا رقابت می کرد.

در حالی که اینها سه شخصیت کاملا متفاوت هستند، اما می توانند همان نوع شخصیت باشند. او یک پانچوی مکزیکی (سراپه)، یک کلاه قهوه ای، چکمه های کابوی می پوشد، سیگار می کشد، و از همه مهم تر، به سختی حرف می زند. این آخرین ویژگیه که کلینت ایستوود گفت The Man with No Name رو به چنین شخصیت نمادینی تبدیل می کنه (بر اساس کتاب Clint: The Life and Legend اثر پاتریک مک گیلیگان).

“می خواستم این نقش رو با کمترین کلمات بازی کنم و این حس رو از طریق حالت و حرکت ایجاد کنم. دقیقا همون نوع شخصیتی بود که مدت ها تصور کرده بودم، تا رازآلودگیش رو حفظ کنم و به آنچه در گذشته اتفاق افتاده اشاره کنم.”

کلینت ایستوود ادامه داد که ایده ضدقهرمانِ ساکت و کشنده بعد از خستگی طولانی مدت از کار در Rawhide به ذهنش رسید. “حس می کردم هر چی کمتر حرف بزنه، قدرتمندتر می شه و بیشتر در ذهن تماشاگران جای می گیره،” ایستوود توضیح داد. این ایده اساس The Man With No Name تغییر وسترن بود.

ضدقهرمان های کلینت ایستوود در وسترن های هالیوود به یک هنجار تبدیل شدند

سال ها بعد، ایستوود با نقش ویلیام مانی، تجلی پخته تری از آنتی هیرو را به ارمغان آورد.

این تصویر کلینت ایستوود را در نقش ویلیام مانی در Unforgiven نشان می دهد و یادآور عمق و تکامل شخصیت هایی است که او به ژانر وسترن بخشید.

بعد از چهار دهه که جان وین به دنیا نشان می داد یک قهرمان وسترن چه شکلیه، کلینت ایستوود به عنوان ستاره برتر جدید این ژانر با قدرت وارد شد و همه چیز رو درباره وسترن های مدرن تغییر داد. به حدی که جان وین از به تصویر کشیدن آخرین ضدقهرمان وسترن عصبانی شد.

جان وین حتی بعد از اکران High Plains Drifter نامه ای به کلینت ایستوود نوشت. در اون فیلم، ایستوود نقش روح یک قانون شکن مرده رو بازی می کرد که برای انتقام بازگشته بود. وین معتقد بود که فیلم ایستوود درباره اسکان غرب یا تجربه پیشگامان نیست، چیزی که او حس می کرد وسترن ها باید نشان بدن.

ایستوود اهمیتی نداد و گفت که جان وین از “نسل متفاوتی بود و متوجه نمی شد.” جالب ترین نکته اینه که تنها جایزه اسکار وین، True Grit بود که برای فیلمی درباره یک جایزه بگیر بود که یک قاتل رو تعقیب می کرد، و هیچ ربطی به اسکان غرب یا تجربه پیشگامان نداشت.

بعد از The Man with No Name، اکثر وسترن هایی که در بقیه دهه 70 و اوایل دهه 80 ساخته شدند، درباره ایده ایستوود از ضدقهرمان بودند، شخصیتی بسیار جذاب تر از قهرمانان “White Hat” که از مد افتاده بودند. این نشان دهنده قدرت The Man With No Name تغییر وسترن بود.

چگونه The Man With No Name تغییر وسترن را در مسیر شغلی کلینت ایستوود رقم زد

در فیلم The Outlaw Josey Wales نیز، ایستوود با حفظ همان ویژگی های خاص، تصویری ماندگار خلق کرد.

این ژست کلینت ایستوود با دو هفت تیر در The Outlaw Josey Wales، نمادی از قدرت و استقلال شخصیتی است که او در تمام وسترن هایش به تصویر کشید.

بعد از سه بار بازی در نقش The Man with No Name برای سرجیو لئونه، ایستوود از همان ویژگی ها برای تمام شخصیت های بعدی خود استفاده کرد. این فقط در فیلم هایی مثل High Plains Drifter و The Outlaw Josey Wales نبود، بلکه در کارهای دیگه در ژانرهای دیگه مثل Dirty Harry هم صدق می کرد. شخصیت های او خیلی کم حرف می زدند، و وقتی هم حرف می زدند، مردم باید گوش می کردند.

در سال 1992، کلینت ایستوود جایزه اسکار بهترین فیلم رو دریافت کرد، در حالی که نامزدی های بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر مرد رو هم برای Unforgiven کسب کرد. این فیلم به وضوح روی یک شخصیت کلاسیک مانند The Man with No Name تمرکز داشت، اما در سال های پایانی عمر او، زمانی که بالاخره اسلحه هایش را کنار گذاشته بود و سعی می کرد در زندگی بعدی خود مستقر شود.

این یک مسیر روشن برای شخصیت The Man with No Name کلینت ایستوود بود، و راهی بود برای کارگردان تا شاید آخرین فیلم وسترن دوران خودش رو بسازه. این یک شخصیت مسیر شغلی بازیگر رو تعریف کرد و ژانر وسترن رو برای همیشه بهتر کرد و زمینه رو برای دهه ها فیلمی فراهم کرد که به اصلاح این ژانر ادامه دادند. این روند عمیقا با The Man With No Name تغییر وسترن گره خورده است.

منابع : Aim for the Heart: The Films of Clint Eastwood اثر هوارد هیوز، Clint: The Life and Legend اثر پاتریک مک گیلیگان

با بررسی چگونگی شکل گیری شخصیت «مرد بی نام» توسط کلینت ایستوود، مشاهده کردیم که چگونه او از کلیشه های رایج قهرمانان وسترن فاصله گرفت و با خلق یک ضدقهرمان پیچیده و کم حرف، نه تنها مسیر شغلی خود را متحول کرد، بلکه ژانر وسترن را برای همیشه تغییر داد. این رویکرد جدید، الهام بخش نسل های بعدی فیلمسازان و بازیگران شد و تعریف جدیدی از قهرمان وسترن ارائه داد که تا به امروز ماندگار است.

Clint Eastwood’s The Man With No Name Changed Westerns For The Better