سیستم دیالوگ اولیه The Outer Worlds 2، با الهام از Fallout: New Vegas، امکان استفاده از مهارت های مختلف در مکالمات را فراهم می کند. با وجود اینکه نسخه نهایی ساده تر از طرح اولیه جمع آوری پرونده های اطلاعاتی گسترده از NPCها بود، همچنان پیشرفتی چشمگیر محسوب می شود و کاوش محیط را برای غنی سازی دیالوگ ها تشویق می کند.
به نظر من، سیستم دیالوگ در The Outer Worlds 2 بهترین ها بین بازی های Obsidian تا به امروز هست. The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه، مثل Fallout: New Vegas، طیف وسیعی از مهارت های مختلف می تونن وقتی با کسی صحبت می کنید بهتون کمک کنن، نه فقط آمار گفتار (Speech) شما. برعکس New Vegas، بعضی از گزینه های دیالوگ فقط در صورتی ظاهر می شن که قبل از مکالمه اطلاعاتی رو جمع آوری کرده باشید، یا همراهان خاصی رو با خودتون داشته باشید.
البته، قرار بود The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه خیلی پیچیده تر از این باشه. در مصاحبه با Polygon، کارگردان The Outer Worlds 2، براندون ادلر، فاش می کنه که این سیستم جمع آوری اطلاعات قرار بود خیلی گسترده تر باشه و بازیکن ها با ساختن پرونده های اطلاعاتی (dossiers) از NPCها به خودشون در مکالمه کمک کنن.
The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه؛ می تونست این سیستم عمیق پرونده اطلاعاتی NPC رو داشته باشه، اما سال ها طول می کشید
در تصویر زیر، لحظه ای از سیستم دیالوگ پیشرفته بازی را مشاهده می کنید که در آن، شخصیت جونیور آربیتر میهال با سایرین در حال تعامل است.
این صحنه به خوبی نشان دهنده عمق مکالمات و اهمیت انتخاب دیالوگ ها در The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه است.
در مورد The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه، ادلر می گه: «لئونارد [بویارسکی]، من، و برایان هاینز که در اون زمان مدیر محتوا بود، همگی در مورد اینکه چقدر می خواستیم بازی حس واکنش پذیری داشته باشه و اینکه چطور می خواستیم بازیکن رو تشویق کنیم تا واقعا دنیای اطرافش رو کشف کنه، صحبت می کردیم. در تمام یا بسیاری از رویارویی های اصلی بازی، شما باید دنیا رو کاوش می کردید و اطلاعات پیدا می کردید، و بعد می تونستید از اونها در مکالمات استفاده کنید.»
اگه قبلا The Outer Worlds 2 رو بازی کرده باشید، این موضوع براتون آشناست. در نسخه نهایی بازی، می تونید با کاوش و تعامل با دنیا، اطلاعاتی رو جمع آوری کنید که بعدا به شما کمک می کنه شخصیت ها رو متقاعد کنید که طرف شما باشن؛ درست مانند چگونگی تکمیل ماموریت های مهم در The Outer Worlds 2. این دقیقا همان چیزی است که The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه را خاص می کند. اما این سیستم قبلی خیلی بزرگ تر به نظر می رسه، چون شما یک پرونده اطلاعاتی کامل از NPC جمع آوری می کردید. در یک مثال، ادلر می گه که شما باید اطلاعاتی رو در مورد یک نگهبان جمع آوری می کردید تا بفهمید چطور از کنارش رد بشید. متوجه می شدید که تهدید کردن جواب نمیده، اما می تونستید با گول زدنش از کنارش رد بشید. همه چیز در مورد این بود که بفهمید یک نفر به چی واکنش نشون می ده، و بعد چطور اون رو عملی کنید.
با این حال، قرار نبود این سیستم به طور کامل در The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه پیاده سازی بشه. شش ماه طول کشید تا یک مکالمه نوشته بشه و تمام نتایج مختلفش در نظر گرفته بشه. ادلر می گه بازی کردنش «فوق العاده» بود، اما این زمان توسعه در مقیاس بزرگ تر به هیچ وجه عملی نبود. همچنین یک عارضه جانبی ناخواسته برای تسترها (playtesters) داشت، چون اونها مدت زیادی رو صرف گشتن دنبال اطلاعات می کردند.
در نهایت، The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه که به دستمون رسید، همچنان پیشرفتی نسبت به بازی های قبلی Obsidian بود، حتی اگه یک سازش بر سر چیزی بود که در ابتدا برنامه ریزی شده بود. به طور کلی، The Outer Worlds 2 سیستم دیالوگ اولیه یک پایه محکم برای عناوین آینده Obsidian ایجاد کرده است. امیدواریم این همچنین نشون بده که Obsidian می دونه طرفداراش چقدر سیستم های مکالمه اش رو دوست دارن، و در کارهای بعدی خودش – که ظاهرا Avowed 2 خواهد بود – به بهبود اون ادامه خواهد داد.
بحث ما به بررسی جزئیات سیستم دیالوگ در The Outer Worlds 2 اختصاص داشت. از ایده های اولیه و بلندپروازانه تر تا شکل نهایی که به دست بازیکنان رسید، این سیستم توانست با ارائه گزینه های متنوع و ارتباط با مهارت ها و کاوش محیط، تجربه ای عمیق و واکنش گرا را فراهم آورد. این رویکرد نشان دهنده اهمیت تعامل بازیکن با جهان و شخصیت ها در بازی های Obsidian است و نویدبخش ادامه ی این پیشرفت ها در عناوین آینده این استودیو خواهد باشد.
